۵- افعال بندگان
افعالی که خداوند در جهان میآفریند بر دو قسم است.
اول: افعالی که خداوند خودش در میان بندگانش انجام میدهد که هیچ کسی در آن اراده و اختیاری ندارد، فقط با مشیئت خداوند انجام میگیرد، مانند زنده کردن و میراندن و بیماری و تندرستی. لذا ذات متعالش میفرماید:
﴿وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ ٩٦﴾[الصافات: ۹۶]. «حال آنکه خداوند شما و آنچه را انجام میدهید، آفریده است».
و میفرماید:
﴿ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡمَوۡتَ وَٱلۡحَيَوٰةَ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفُورُ ٢﴾[الملک: ۲]. «کسی که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما نیکوکار است؟ و او پیروزمند آمرزگار است».
دوم: افعالی که خود مخلوقات دارای اراده انجام میدهند که این افعال با اراده و اختیار خود آنان انجام میگیرد زیرا خداوند اختیار اینگونه اعمال را به آنان واگذار کرده است لذا میفرماید:
﴿لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ ٢٨﴾[التکویر: ۲۸]. «برای کسی از شما که بخواهد راست کردار شود».
و میفرماید:
﴿فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡ﴾[الکهف: ۲۹]. «پس هر کس که بخواهد ایمان بیاورد و هر کس که بخواهد کافر شود».
بنابراین بندگان در برابر افعال نیکشان ستایش و در برابر اعمال بدشان نکوهش خواهند شد و خداوند هرگز کسی را عقاب و سرزنش نخواهد کرد مگر در افعالی که بنده در آن صاحب اختیار باشد، لذا میفرماید:
﴿وَمَآ أَنَا۠ بِظَلَّٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ ٢٩﴾[ق: ۲۹]. «و من به بندگان ستمگر نیستم».
انسان فرق بین اختیار و اضطرار را میداند. اینکه کسی از بالای بام با راه پله پائین بیاید این عمل اختیاری است، اما اگر کسی او را از بالا به پائین پرت کند این اجباری است.