خطاب قرار دادن يهود و نصاری به اهل كتاب
حقیقت دوم اینکه: ما معتقدیم که یهود و نصاری به دین ما کافرند. اما جایز نیست آنها را با [يا ايها الكفار يا الكافرون]ندا دهیم زیرا قرآن آنها را با این لفظ ندا نداده است و همچنین طایفهای از طوایف مشرکین و یا غیر ایشان را که با شرک یا کفر وصف شدهاند اینگونه ندا نکرده است بلکه در نداء کافران میگوید: [يا أيها الناس]یا [يا بني آدم]یا مانند اینها.
همانگونه که یهود و نصاری را با نداء [یا أهل الکتاب]صدا میزند چیزی که دلها را به همدیگر نزدیک میگرداند و از دوری دلها جلوگیری میکند.
در قرآن [يا ايها الذين كفروا]نیامده است مگر در یک آیه درسوره تحریم که در آن بعد از این که کافران داخل جهنم میشوند خداوند ندا میدهد و میگوید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَعۡتَذِرُواْ ٱلۡيَوۡمَۖ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٧﴾[التحريم: ٧] «ای کسانی که کافر شدید امروز عذر نیاورید که به آنچه انجام داده بودید مجازات میشوید».
و در یک آیه خطاب به رسول الله صآمده: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١ لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ ٢﴾[الكافرون: ۱ - ۲] «بگو ای کافران آنچه را میپرستید نمیپرستم».
و آن مناسب آن حال بود که خدا میخواهد با آن حماسه و شور را در مقابل مشرکان ببندد و حرص و آزشان را در این که رسول اللهصاز آنها تبعیت نماید قطع کند؛ این که رسول اللهصخدایان ایشان را در مدتی از زمان بپرستد و آنها نیز خدای او را در همین مدت بپرستند. پس این لفظ را در آن باره به کار برد و بعد از آن در قرآنی که در مکه و مدینه نازل شد دیگر آن را تکرار ننمود.