مجالست و انس گرفتن با منافقین و فساق:
بسیاری از افراد که ایمان در دلهایشان رسوخ نکرده با اهل فسق و فجور و چه بسا با کسانی که به شریعت الهی طعن میکنند، و دین اسلام و اولیاء الله را به استهزاء میگیرند، هم مجلسی و نشست و برخاست میکنند، بیتردید این عمل حرام است، و موجب قدح و تردید در عقیده میگردد، خداوند میفرماید: ﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٦٨﴾[الأنعام: ۶۸].
«و چون آنان را بینی که در آیات ما (به قصد طعن) به کندوکاو میپردازند از آنان روی بگردان تا آن که در سخنی غیر از آن پردازند و اگر شیطان تو را به فراموشی اندازد، بعد از یادآوردن با گروه ستمکاران منشین».
پس در چنین موارد نشستنی با آنها جایز نیست، گرچه از خویشاوندان نزدیک هم باشند، و جمعشان با صفا و سخنانشان جذاب باشد، مگر برای کسی که هدفش دعوت آنان و یا پاسخدادن به اعتراضات باطل آنان باشد نه رضا و سکوت، خداوند متعال میفرماید: ﴿يَحۡلِفُونَ لَكُمۡ لِتَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡۖ فَإِن تَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَرۡضَىٰ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ ٩٦﴾[التوبة: ۹۶].
«پس اگر از آنان خشنود گردید (بدانید) که خداوند از گروه فاسقان راضی نمیشود».