زدن و داغ نهادن بر چهره:
جابرسمی‌گوید: پیامبر جاز زدن و داغ کردن چهره نهی فرمودند [۱۵۰].
بسیاری از پدران و معلمان هنگام تنبیه فرزندان و دانش‌آموزان بر صورت آن‌ها سیلی می‌زنند و برخی از مردم نیز با خدمتکاران خود نیز چنین رفتار می‌کنند، و این امر اهانتی است به چهره‌ای که خداوند انسان را به آن شرف داده‌است و چه بسا زدن بر صورت موجب از بین‌رفتن و خلل در حواس گردد که مرکز آن‌ها در چهره است آنگاه پشیمانی سودی نخواهد داشت، و شاید از او طلب قصاص هم بکنند، اما داغ نهادن بر صورت حیوان و علامتگذاری آن‌ها بدین کیفیت حرام و ناجایز است و نوعی تشویه و شکنجه محسوب می‌گردد، و در صورتی که عرف و نشان قبیله اینگونه باشد بازهم باید از داغ‌نهدن بر چهره حیوان پرهیز کنند، و جایی دیگر از بدن حیوان را علامتگذاری کنند.
[۱۵۰] مسلم: ۳/ ۱۶۷۳.