ترک طمأنیت (آرامش) هنگام نماز:

یکی از بزرگ‌ترین انواع سرقت، سرقت از نماز است، حضرت پیامبر جفرمودند: «بدترین دزد کسی است که از نماز خود چیزی بدزدد، گفتند: یا رسول الله چگونه شخصی از نماز خود می‌دزدد، فرمودند: رکوع و سجود آن را کامل نمی‌کند» [۲۴].

ترک آرامش و عدم استقرار کمر (ستون فقرات) هنگام رکوع و سجود و راست ‌نکردن کمر پس از بلند شدن از رکوع و میان دو سجده از مواردی است که از نمازگزاران زیاد به چشم می‌خورد و به گونه‌ای که هیچ مسجدی از چنین افرادی خالی نیست، طمأنینه در نماز رکن است، و نماز بدون آن صحیح نیست و این امر بسیار خطیری است، پیامبر جفرمودند: «تا هنگامی که کمر شخص در رکوع و سجود راست نباشد، نمازش درست نیست» [۲۵]. بدون تردید این امری است ناگوار و مرتکب آن مستحق زجر و وعید می‌باشد، ابی عبدالله الاشعری می‌گوید: پیامبر جپس از نماز با جمعی از اصحاب در مسجد نشستند، مردی وارد شد و در گوشه‌ای به نماز ایستاد و در نماز (به گونه‌ای عجولانه) رکوع می‌کرد و هنگام سجده (مانند خروس به زمین) نوک می‌زد، پیامبر جفرمودند: آن مرد را می‌بینید؟ هرکس در چنین حالتی بمیرد بر دینی غیر از دین محمد مرده است، در نماز همانند کلاغی که به لخته خونی نوک می‌زند، سجده می‌کند، مثال کسی که (عجولانه) رکوع می‌کند و در سجده نوک می‌زند، مانند کسی است که گرسنه است، اما با وجود این یک یا دو دانه خرما بیشتر نمی‌خورد، یک یا دو دانه خرما به او چه سود می‌دهد [۲۶](آیا گرسنگی او را رفع می‌کند؟) زید بن وهب می‌گوید: حضرت حذیفهسمردی را دید که رکوع و سجود را کامل نمی‌کرد، فرمود: «تو نماز نخواندی و اگر در این حال بمیری بر فطرتی غیر از آنچه خداوند به محمد جبخشیده است، می‌میرید» [۲۷].

برای کسی که طمأنینه و آرامش را در نماز ترک نموده، هرگاه از حکم آن آگاه شد مناسب است که فرض همان وقت را اعاده کند و از کرده خویش توبه نماید و اعاده نمازهای سابق بر عهده او لازم نیست، آنگونه از حدیث «ارْجِعْ فَصَلِّ فَإِنَّك لَمْ تُصَلِّ»فهمیده می‌شود.

[۲۴] مسند احمد: ۵/ ۳۱۰. [۲۵] ابوداود: ۱/ ۵۳۳. [۲۶] صحیح ابن خزیمه: ۱/ ۳۳۲. [۲۷] فتح الباری: ۲/ ۲۷۴.