ماهیت مسیحیت و کشف اسرار آن

۴- بدعت بودن جشن میلاد حضرت مسیح÷

بعد از وفات حضرت عیسی÷مسیحی‌ها اجتماع‌های بزرگی را به منظور جشن تولد او یا روز تولد مسیح÷تشکیل دادند و این بدعت را ایجاد کردند. آن را یک روز تاریخی مهم قرار دادند. تا با این وسیله از انواع غذاها و نوشیدنی‌ها و بی‌شرمی‌ها و بی‌حیایی‌ها لذّت ببرند و استفاده کنند! در حالی که حضرت عیسی÷از این کار و فعلِ آنها بری و دور بوده است. که به نام او شرف و عزّت و بزرگی را ذبح می‌کنند!!!

اگر نگاهی به کیفیت جشن‌های میلاد مسیح÷و جشن تحویل سال (کریسمس) بکنیم می‌بینیم که در شب اول سال ظرف‌ها پر از شراب است! رقص و آواز خوانی به اوج خود می‌رسد و صدای انفجار می‌دهند، هنگامی که زنگ ساعت صفر (دوازده شب) به صدا در می‌آید فساد و بی‌بند و باری و فحشا به اوج خود خواهد رسید!! آن زمان که تمام چراغ‌ها را خاموش می‌کنند و تاریکی مطلق حاکم است، شیاطین‌ انسانی کارهای پست و فحشا را بدون هیچ شرم و حیایی شروع می‌کنند! در این ساعت آشکارا آن چه که ممنوع و حرام بوده مباح می‌شود! رعشه‌های فساد و بی‌شرمی به طور علنی راه می‌افتند و هرکس حلال شده‌ی دیگری (همسر دیگری) را می‌گیرد، و یا هرکس دیگری را که در تاریکی دستش بیفتد و او را بگیرد از آنِ او می‌شود و آن چه را که می‌خواهد و دوست دارد با او انجام می‌دهد! ساعت و لحظاتی است که حرام‌ها حلال و مباح می‌شوند! و ناموس و شرف هتک می‌شود! واقعاً درست است که ساعت صفر است! صفر از نظر حیا و شرم! صفر از نظر شرف! صفر از نظر ناموس! و صفر ... صفر از نظر مردانگی و عزّت، از نظر اخلاق، از نظر دین!!

به خدای مسیح قسم این کارها توهین بسیار بزرگی هستند، چه توهینی بزرگتر از این توهین به حضرت مسیح÷که آن‌ها انواع و اشکال بی‌شرمی و بداخلاقی را انجام می‌دهند بعداً آن همه فساد و فحشا را به نبیّ و فرستادۀ محترمی از پیامبران اولوالعزم و از کسانی که خداوند آن‌ها را با پیام‌های آسمانی فرستاده است و به او کتاب آسمانی داده است نسبت می‌دهند. آن کتاب‌هایی که همه‌ی مردم را فقط برای عبادت الله و پایداری بر شرع و قانون او دعوت می‌کنند [۱۱۲].

[۱۱۲] به رسالة «لا تشارکوا النصاری فی أعیادهم» (با مسیحی‌ها در جشن هایشان شرکت نکنید) مراجعه شود. تألیف شیخ ناصر علی الغامدی، ص ۳۵ – ۳۷.