انجیل واقعی یا باقی‌مانده‌های انجیل
سوالی که امروزه مطرح است این است که: آن انجیلی که خداوند بر بنده و فرستاده خود عیسی÷نازل کرد کجاست؟ ابراهیم خلیل احمد به این سوال جواب می‌دهد: «ابراهیم خلیل احمد کشیش و سرپرست کلیسای انجیلی و استاد علوم خداشناسی در دانشکدۀ لاهوت (الهیات) در شهر أسیوط بود» [۷]او می‌گوید: آن انجیلی که برای یسوع مسیح÷در حیات او وحی شده است هم اکنون وجود ندارد، همان طور که نوشته‌های قدیمی که شامل اقوال و گفته‌های یسوع المسیح باشد و هم چنین کتاب‌هایی که در رابطه با رحلت حضرت مسیح÷آن زمان که بزرگی و عزّت او آشکار شد این نوشته‌ها که عوض نشده باشند همگی از بین رفته‌اند [۸].
ابن حزم/گفته است:
تمام مسیحی‌ها و غیر آنها بدون اختلاف اتفاق نظر دارند که در زمان حیات عیسی÷تنها یکصد و بیست مرد به او ایمان آوردند، زنان ثروت و دارائی خود را به عنوان انفاق به آنها می‌دادند. این صراحت انجیل آنها است. هرکس که به او ایمان می‌آورد خود را مخفی می‌کرد و همواره در زندگی ترس داشت و بعد از مسیح÷دعوت دینی خود را به صورت سرّی و پنهانی انجام می‌دادند. هیچکس هنگام دعوت قوم خود صورت و چهرۀ خود را آشکار نمی‌کرد، و آیین و دین خود را پنهان می‌داشتند چون هرکس را با این اعتقاد می‌یافتند یا سنگسار می‌کردند یا به صلیب می‌کشیدند یا با شمشمیر یا به وسیله‌ی سمّ کشته می‌شد. آنها به همین حالت ماندند و جرأت آشکار کردن دین مسیح را هرگز نداشتند بعد از رهایی و رفعت حضرت مسیح÷به مدت سیصد سال پیروان آنحضرت مکان و مأوایی برای در امان ماندن پیدا نکردند. در طی این دوران آن انجیلی که از طرف خداوند نازل شده بود جز چند فصلی کم که خداوند به عنوان دلیل و حجت علیه مسیحی‌ها به کاربرد چیزی از آن باقی نماند. همین طور باقی ماندند تا این که پادشاه قسطنطینیه مسیحی شد و قدرت گرفتند از آن زمان مسیحیت آشکار شد و دین خود را علنی کردند و دور هم جمع شدند [۹].
ابن حزم/در رابطه با انجیل ها و تاریخ چهارگانه که منبع عقیده‌ی مسیحی‌ها است، چنین می‌گوید:
«این تاریخ‌های چهارگانه، چهار مرد معروف و مشهور در زمان‌های مختلف آن را نوشته‌اند، اولین تاریخ، تاریخی است که شخصی به نام متّی اللاوانی (شاگرد حضرت مسیح) بعد از گذشت نُه (۹) سال از رهایی حضرت مسیح÷آن را با زبان عبرانی در سرزمین یهوذا [۱۰]واقع در شام نوشته است حجم آن بیست و هشت (۲۸) ورقه با خط متوسط می‌باشد [۱۱].
تاریخ دوّم: تاریخی است که مارقش هارونی (یا مارقس) شاگرد شمعون پسر یوحنا که باطره نام داشت بعد از بیست و دو سال از رهایی و رفعت حضرت مسیح آن را تألیف کرده است و آن را با زبان یونانی در شهر انطاکیه در سرزمین روم نوشته است. و می‌گویند که شمعون (ذکر شده در بالا) آن را نوشته است بعداً اسم خود را از اول آن پاک کرده و نام شاگردش مارقش را جایگزین آن کرده است، این تاریخ ۱۴ ورقه با خط متوسط می‌باشد. شمعون مذکور شاگرد عیسی÷بوده است [۱۲].
تاریخ سوّم: تاریخی است که شخصی به نام لوقا (پزشکی از اهل انطاکیه و شاگرد شمعول باطره) با زبان یونانی و در شهر خودش «إقایه» بعد از این که مارقش مذکور تاریخ خود را تألیف کرد لوقا هم تاریخ خود را تألیف کرد و تاریخ لوقا به اندازه تاریخ متّی می‌باشد [۱۳].
تاریخ چهارم: تاریخی است که یوحنا پسر سبذایی شاگر مسیح÷بعد از شصت و چند سالی از رهایی حضرت مسیح÷آن را با زبان یونانی در شهر «استیه» نوشته است. از ۲۴ صفحه با خط متوسط تشکیل شده است. یوحنا شخصاً انجیل متّی را از زبان عبرانی به زبان یونانی ترجمه کرده است) [۱۴]و [۱۵].
[۷] بعدا ابراهیم خلیل احمد به دین اسلام مشرف شد. [۸] الغفران بین الإسلام والمسیحیة لإبراهیم احمد خلیل، ص ۲۰. [۹] الفصل فی الملل والنحل لابن حزم (۲/۱۶/۱۷) با اندکی تصرف. [۱۰] یهوذا یکی از دوست داران یسوع بود که به او خیانت کرد و او را به دشمنانش تحویل داد در مقابل ۳۰ قطعه نقره، که بعد از خیانت خود را خفه کرد و خودکشی نمود. این یهوذا غیر یهوذای رسول است. «الفصل فی الملل»: (۲/۱۴ هامش ..). [۱۱] انجیل متّی ۲۸ بار تصحیح در ۷۰ صفحه از ص ۳ الی ۷۲ ضمن کتاب عهد جدید و مزامیر تشکیل شده در سال ۱۹۷۴ چاپ شده است. [۱۲] انجیل مارقش شانزده بار تصحیح شده است ۵۳ صفحه از ص ۷۳ الی ۱۱۵ از کتاب عهد جدید و مزامیر. [۱۳] انجیل لوقا ۲۴ بار تصحح در ص ۷۳ الی ص ۱۱۶ الی ۱۸۸ از کتاب عهد جدید است. [۱۴] انجیل یوحنا ۲۱ بار تصحیح در ۵۸ صفحه از ص ۱۸۹ الی ص ۲۴۶ از کتاب عهد جدید. [۱۵] الفصل فی الملل (۲/۱۳ – ۱۴).