درس یازدهم : مبطلات[٥٦] هشتگانه نماز

١- در حالت هوشیارى و آگاهى از روى عمد در نماز سخن گفتن. اما چنانچه از روى فراموشى یا نادانى یا آنکه نمى‌دانست سخن گفتن در نماز جایز نیست، نمازش باطل نمی‌شود[٥٧].

٢- خندیدن هنگام نماز[٥٨].

٣- خوردن چیزى هنگام نماز[٥٩].

٤- نوشیدن. (هر چه باشد).

٥- کشف عورت نمازگزار. (به شرط آنکه از روى عمد باشد).

٦- بیش از اندازه از سمت و جهت قبله منحرف شدن[٦٠].

٧- بازى و حرکت بیهوده و پى در پى در نماز[٦١].

٨- شکستن و باطل شدن وضو[٦٢].

[٥٦]- آنچه که نماز را باطل می‌کند.

[٥٧]- زیرا رسول الله  ج فرموده است: «إنَّ هذه الصلاة لا يصلح فيها شيء من كلام الناس إنَّما هي التسبيح والتكبير وقراءة القرآن». (مسلم). «همانا در این نماز، هیچ کلامی از سخن مردمان جایز نیست که گفته شود، بلکه جز این نیست که این نماز فقط تسبیح و تکبیر گفتن و قرائت قرآن است». ولی ایشان به کسی که در نماز سخن گفته بود دستور نداد که نمازش را مجدداً بخواند و اعاده کند.

[٥٨]- بصورت قهقه و با صدای بلند. لبخند نماز را باطل نمی‌کند.

[٥٩]- خوردن چیزی، چه طعام، چه آب، یا هر چیز دیگر.

[٦٠]- زیرا استقبال قبله از شرایط نماز است، بنابراین اگر نمازگزار از روی عمد از جهت قبله منحرف شد، نمازش باطل می‌شود.

[٦١]- اما چنانچه حرکات در نماز کم باشد، نماز را باطل نخواهد کرد، همانگونه که رسول الله  ج حسن وحسین، فرزندان فاطمه (، را در حالت ایستاده در نماز حمل می‌کرد، و هنگام سجده آنها را بر روی زمین می‌گذاشت.

[٦٢]- زیرا طهارت و پاکی از شرایط نماز است. رسول الله  ج می‌فرماید: «لا يقبل الله صلاة أحدكم إذا أحدث حتى يتوضأ». (البخاری ومسلم). «خداوند نماز هیچ یک از شما را نمى‌پذیرد آنگاه که وضویش بشکند، مگر آنکه مجدداً وضو بگیرد».