مادر مؤمنان خدیجه بنت خویلدب:
امام ذهبی/در «سیر أعلام النبلاء» (۲/۱۰۹-۱۱۰) میگوید: «مادر مؤمنان و سرور زنان جهان در زمانهٔ خودش .. مادر فرزندان رسول اللهص(به جز ابراهیم) و اولین کسی که به وی ایمان آورده و پیش از هر کسی او را تصدیق نمود و اضطراب او را آرام ساخت .. فضایلش بسیارند و او جمله زنانی است که به کمال رسید. خردمند و بزرگوار و دیندار و پاکدامن و بزرگوار بود، از اهل بهشت است و پیامبرصاو را ستوده و بر دیگر مادران مؤمنان ترجیح میداد و بسیار او را بزرگ میداشت....
رسول اللهصبرایش احترام ویژهای قائل بود زیرا پیش از وی با زنی ازدواج نکرده بود و از او صاحب چند فرزند شد و تا زنده بود با زنی دیگر ازدواج نکرد و کنیزی به خانه نیاورد و با از دست دادنش بسیار اندوهگین شد، قطعاً او بهترین همدم بود .. الله به پیامبرصفرمان داد که او را به قصری در بهشت از چوبهای نیِ مژده دهد که در آن نه آشوبی است و نه خستگی».
ابن قیم در جلاء الأفهام (ص ۳۴۹) میگوید: «از ویژگیهای او این است که الله –متعال- سلامِ او را با جبرئیل ÷فرستاد. و میگوید: «به خدا سوگند این ویژگیای است که هیچ کس دیگر نداشته است!».
پیش از این گفته است: «و از آنها (یعنی ویژگیهایش) این است که وی از بهترین زنان این امت است و دربارهٔ برتری میان وی و عائشهباختلاف است و سه قول گفته شده که قول سوم توقف کردن در این مورد است. و از شیخمان ابن تیمیه/پرسیدم پس گفت: هر یک از آنها دارای ویژگی مخصوص به خودش است. خدیجه در ابتدای اسلام تأثیر گذار بود و رسول اللهصرا دلداری داده و او را آرام مینمود و مالش را به خاطر او میبخشید، سرآغاز اسلام را دریافت و در راه الله و پیامبرشصآزار و اذیت را تحمل نمود و در زمانی که رسول الله نیاز شدیدی به یاری داشت او را یاری نمود، وی از لحاظ یاری و بخشش ویژگیهایی دارد که دیگران ندارند و تأثیر عائشهلدر آخر اسلام بود، او از ویژگی فهم فراوان در دین و رساندن آن به امت و فرزندان امت برخوردار بود و علمی را به فرزندان امت رساند که دیگران نرساندند. این معنای سخنش بود».