فرض‌های وضو
شش کار در وضو فرض است:
۱- یک بار شستن صورت از بالای پیشانی تا پایین چانه، و از گوش تا گوش، زیرا خداوند متعال می‌فرماید:
﴿فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَكُمۡ﴾
(پس صورت‌های خود را بشویید).
مضمضه (آب در دهان زدن) و اِستِنشاق (آب در بینی زدن) نیز جزو شستن صورت است زیرا دهان و بینی جزو چهره است و پیامبر خدا ـ جـ می‌فرماید: «هرگاه کسی از شما وضو گرفت آب در بینی خود کند سپس آن را بریزد». [۵۳]
۲- شستن دستان تا آرنج، به دلیل این سخن خداوند متعال:
﴿وَأَيۡدِيَكُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ﴾.
(و دستانتان را تا آرنج‌ها [بشویید]).
۳- مسح سر از پیشانی به پشت سر، زیرا خداوند ـ سبحانه و تعالی ـ می‌فرماید:
﴿وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِكُمۡ﴾.
(و سرهای خود را مسح کنید).
۴- شستن پاها تا کعبین، به دلیل این سخن پروردگار متعال:
﴿وَأَرۡجُلَكُمۡ إِلَى ٱلۡكَعۡبَيۡنِۚ﴾.
(و پاهایتان را تا دو قوزک [بشویید]).
۵- ترتیب: یعنی اینکه از شستن صورت شروع کند، سپس دو دست، سپس سرش را مسح کند، سپس پاهای خود را بشوید، زیرا این اعضا به ترتیب در آیۀ وضو آمده است.
۶- موالات: یعنی آنکه همۀ اعضا را بدون فاصلۀ زمانی بسیار از هم بشوید، اما وقفۀ کوتاه اشکالی ندارد.
[۵۳] به روایت مسلم در کتاب الطهارة، باب «الإیتار في الإستنثار والاستجمار» (۲۳۷).