دعای دو بت قریش [۸۴]
پروردگارا بر محمد و آل محمد درود بفرست، خدایا بر دو بت و طاغوت قریش و دو دخترشان لعنت فرست، آنان که با امر تو مخالفت و وحی و نعمت‌هایت را انکار کردند و رسول تو را نافرمانی کردند، دین تو را تبدیل و کتابت را تحریف کردند، دشمنانت را به دوستی گرفتند و نعمت‌هایت را ناسپاسی کردند، احکام تو را تعطیل و فرایض تو را تباه کردند، و در آیات تو الحاد ورزیدند، با دوستانت دشمنی و با دشمنانت دوستی کردند با شهرهایت جنگیدند و بندگانت را تباه کردند.
خدایا! آنان و پیروان و دوستان و یاورانشان را لعنت کن، همانا خانۀ نبوت را ویران کردند و دروازه‌اش را شکستند و سقفش را فرو ریختند، بالا و پایین و ظاهر و باطنش را درهم کوبیدند، و اهلش را ریشه کن و یاورانش را نابود کردند و اطفالش را کشتند، و منبرش را از وصی (جانشین) و وارث علمش خالی گذاشتند و امامتش را منکر شدند و به پروردگارشان شرک نمودند، پس گناهانشان را بزرگ کن و برای همیشه آنان را در (سقر) آتش بیانداز، آتشی که امان نمی‌دهد.
خدایا! آنان را لعنت کن به تعداد هر منکری که انجامش دادند و حقی که پنهانش کردند و منبری که بر آن بالا رفتند و به تعداد هر مؤمنی که دورش کردند و منافقی که با او دوستی کردند و دوستی که آزارش دادند و رانده‌ای که پناهش دادند و صادقی که طردش کردند و کافری که یاریش کردند و امامی که مقهورش کردند و فردی که تغییرش دادند و حدیثی که نپذیرفتند و شری که ترجیحش دادند و خونی که ریختند و خیری که عوضش کردند و کفری که بر افراشتند و دروغی که سر هم کردند و ارثی که پنهانش کردند و غنیمتی که قطع کردند و حرامی که خوردند و خمسی که حلالش پنداشتند و باطلی که بنیاد گذاشتند و ستمی که رواج دادند و نفاقی که پنهان کردند و خیانتی که در دل داشتند و ظلمی که گسترانیدند و وعده‌ای که خلافش کردند و امانتی که خیانت کردند و پیمانی که شکستند و حلالی که حرامش کردند و حرامی که حلالش کردند و شکمی که پاره‌اش کردند و جنینی که سقطش کردند و پهلویی که شکستند و سندی که پاره‌اش کردند و جمعی که متفرقش کردند و عزیزی که ذلیلش کردند و حقی که ندادند و دروغی که تزویر کردند و حکمی که بر باد دادند و امامی که مخالفتش کردند.
خدایا! آنان را نفرین کن به تعداد آیاتی که تحریف و فرایضی که ترک کردند و سنت‌هایی که تغییر دادند و احکامی که تعطیل کردند و عوارضی که قطع کردند و وصیتی که تبدیل کردند و اموری که پایمال کردند و بیعتی که شکستند و شهاداتی که کتمان کردند و دعوایی که باطل کردند و گواهی که نپذیرفتند و حیله‌ای که ایجاد کردند و خیانتی که مرتکب شدند و تپه‌ای که بالا رفتند و سنگ‌هایی که (علیه دیگران) غلطانیدند و خوبی‌هایی که داشته‌اند.
خدایا! آنان را لعنت کن در پنهان و آشکار، لعنتی بسیار و ابدی و دائمی و پیوسته و همیشگی که تعدادش انقطاع و مدتش انتهایی نداشته باشد لعنتی که ابتدایش زنجیر و آخرش قطع نشدنی باشد، لعنتی برای خودشان و یاوران، دوستان و ارادتمندانشان و هرکس که آنان را پذیرفته و به آنان رجوع کند و آنان که حجتشان را بازگو کنند و آنان که با پشتیبانی آنان قیام کردند و آنان که به سخنانشان اقتدا می‌کنند و احکامشان را می‌پذیرند.
(چهار بار بگو) خدایا! به آنان چنان عذابی بده که اهل دوزخ از آن پناه بخواهند، (چهار بار بگو) خدایا! همۀ آنان را لعنت کن. خدایا! بر محمد و آل محمد درود بفرست و مرا با حلال خود از حرام خود مستغنی کن و از فقر نجاتم ده، الهی! بد کردم و بر خویش ستم نمودم و به گناهانم اعتراف کردم، اکنون در حضور تو هستم پس خودت را از من راضی کن، عاقبت از توست، دیگر(به گناه) باز نمی‌گردم و اگر بازگشتم تو نیز با مغفرت و عفو خویش بر من بازگرد، خدایا! به فضل وجود و مغفرت و کرم خود از من بپذیر، ای رحم کننده‌ترین رحم کنندگان!
وصلی الله علی سيدنا وخاتم النبيين وآله الطيبين الطاهرين برحمتك يا أرحم الراحمين [۸۵].
[۸۴] مرادشان ابو بکر، عمر، عائشه و حفصه –رضی الله عنهم أجمعین- است. [۸۵] عباس قمی، مفاتیح الجنان ص۱۱۴.