توشه مسلمان

فهرست کتاب

«دعای شروع نماز»

«دعای شروع نماز»

۳۶- «اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّىٰ الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايِ بِللثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ» ترجمه: «خداوندا، بین من و اشتباهات و گناهانم چنان فاصله بیانداز که بین شرق و غرب فاصله انداخته‌ای! خداوندا، مرا چنان پاک گردان که لباس سفید از آلودگی پاک می‌گردد. خداوندا مرا از اشتباهات و گناهانم بوسیله برف و باران و آب و تگرگ غسل بده و پاک گردان! (ذره‌ای از گناهان و اشتباهاتم را باقی نگذار)».

۳۷- «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ تَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَىٰ جَدُّكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ» ترجمه: «خداوندا، تو از هر عیب و نقصی پاک و منزهی (و من غرق در معرفت تو هستم و در دریای شناخت شنا می‌کنم) به همراه حمد و ثنا و ستایش شما، نام شما بسیار با برکت و بلند است. مقام و منزلت شما بسیار بزرگ و متعالی است و هیچ معبود حاکم و قانونگذار و اجابت کننده و حمایت کننده و فریادرس و روزی دهندۀ بجز شما نیست». «صحیح النسائی»

۳۸- «وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمٰوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا مُسْلِمًا، وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلاتِي وَنُسُكِي، وَمَـحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا شَرِيكَ لَهُ، وَبِذٰلِكَ أُمِرْتُ، وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ» ترجمه: «روی آوردم به‌سوی آنکه آسمان‌ها و زمین را آفرید در حالیکه طالب حق بوده و از باطل روی گردان می‌باشم و من هرگز از مشرکین نیستم، همانا نماز و عبادات و رفتار و زندگی و مرگ من، همه بدست الله و برای اوست، آن کسی که پروردگار و صاحب اختیار جهان‌یان است در حالیکه، شریکی نداشته و نخواهد داشت و به این دستور توحید فرمان داده‌شده‌ام و من اولین مسلمانان می‌باشم. (در اسلام و پذیرفتن آن اولین کسی خواهم بود که به آن گردن می‌نهم)». «صحیح النسایی»

۳۹- «اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرِائيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَـحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا يَخْتَلِفُونَ اهْدِنِي لِمَا اَخْتَلَفُ فِيْهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ».

«صحیح مسلم»

ترجمه: «خداوندا! ای پروردگار و صاحب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل! ای خالق و پدید آورنده آسمان‌ها و زمین. ای آگاه و عالم بر آنچه پنهان است (عالم غیب) و آنچه که قابل رویت است (عالم شهادت)، تو تنها کسی هستی که بین بندگانت در آنچه اختلاف دارند حکم می‌کنی، مرا به اذن و لطف خودت به آنچه در مورد حق اختلاف است هدایت فرما. همانا فقط تنها تو هستی که هر کسی را بخواهی به راه مستقیم (نزدیک‌ترین راه به حق) هدایت می‌کنی».