«دعای هنگام رکوع»
۴۰- «سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّيَ الْعَظِيمِ». (حد اقل سه‌بار خوانده شود) «پروردگار بزرگ و بلند مرتبه‌ام را از هر نوع عیب و نقص مبرا و منزه دانسته و بسیار پاک و آراسته‌اش می‌دانم». «صحیح ابن ماجه»
۴۱- «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ». ترجمه: «پاک و منزه و با قدرت و با قداست است پروردگار فرشتگان و جبریل». «صحیح مسلم»
۴۲- «اللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ خَشَعَ لَكَ سَمْعِي وَبَصَرِي، وَمُخِّي وَعَظْمِي وَعَصَبِي». ترجمه: «خداوندا! برای تو رکوع کردم و به تو ایمان آوردم و تسلیم تو شدم. شنوایی و بینایی و مغزم و اندیشه‌ام و استخوان‌هایم و اعصابم و سلول‌های عصبی‌ام همه در برابر تو تسلیم می‌باشند و به خشوع افتاده‌اند. (حالتی همراه با عشق و محبت و ترس و لرزش)».
«صحیح مسلم»
۴۳- «سُبْحَانَ ذِي الْـجَبَرُوتِ وَالْمَلَكُوتِ وَالْكِبْرِيَاءِ وَالْعَظَمَةِ». ترجمه: «بسیار پاک و منزه از هر عیبی می‌دانم آن کسی که دارای هیبت و پادشاهی و بزرگی و عظمت و قدرت و حاکمیت مطلق می‌باشد». «صحیح ابی داود»