«دعا برای کسی که امید دارد توسط آن قرض‌هایش پرداخت شود»
۱۲۲- «اللَّهُمَّ اكْفِنِى بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ وَأَغْنِنِى بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ». ترجمه: «خداوندا، مرا با حلالت از حرامت باز‌دار (بگونه‌ای که همان حلال تو مرا بسنده نماید) و مرا به فضل و رحمت از غیر خودت (دیگران) بی‌نیاز ساز (بگونه‌ای که نیازمند دیگری نشوم)». «صحیح الکلم الطیب»