«دعای هنگام مشاهده اهل بلا و مصیبت (مشاهده آثار عذاب الهی بر آنان)»

۱۵۲-«اَلْحَمْدُللهِ الَّذي عافاني مِمَّا اِبْتَلاكَ بِهِ وَفَضَّلَنِي عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِيْلاً». ترجمه: «حمد و ثنا و ستایش خاص کسی است که مرا از آنچه که تو را بدان مبتلا کرده است عافیت و سلامت بخشیده است و مرا بر بسیاری از مخلوقاتش برتری و فضیلت بخشید». «صحیح البخاری»