«ذکرها و دعاهای بعد از نماز»

۵۷- «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» (سه‌بار تکرار گردد).

ترجمه: «خداوندا ار تو طلب بخشش می‌کنم. (بگونه‌ای برای من سپری و محافظی در برابر آتش جهنم قرار دهی)». «صحیح مسلم»

۵۸- «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ». ترجمه: «خداوندا، فقط تو خودت منبع سلام و صلح و امنیت و آرامش هستی و هر صلح و امنیت و سلامت و آرامشی فقط از جانب توست و تو بسیار با برکت و بلند مرتبه هستی. ای صاحب جبروت و عظمت و بزرگی». «صحیح مسلم»

۵۹- «اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ». ترجمه: «خداوندا، مرا بر ذکر و یادت و سپاسگزاری و حسن و خوبی عبادت و پرسش وتسلیم شدن در برابر خودت یاری فرما». «صحیح ابی داود»

۶۰- «سُبْحَانَ اللَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، اللَّهُ أَكْبَرُ» (هر جمله ۳۳ بار گفته شود) (بهتر است شمارش از کار با انگشتان دست مطابق سنت پیامبر جصورت گیرد تا با وسیلۀ‌ای دیگر) [۱۲]. ترجمه: «پاک و منزه است خداوند متعال، هر آنچه حمد و ثنا و ستایش است خاص خداوند است. و خداوند (الله) از هرکس و هر چیز بزرگ‌تر و با عظمت‌تر و توانا‌تر و ... است (بنابر این بندۀ خداوند این) صفات و ویژگی‌های الهی را باید منحصر در خداوند متعال بداند نه در کس دیگری، در این حالت هرگونه امید و ترس و بیم از دیگران از وجود انسان خارج شده و بنده به‌طور کمال و تمام در کنف و حمایت پروردگار قرار گرفته و چشم از غیر فرو خواهد بست». سپس بگوید: «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ». ترجمه: «هیچ معبودی و سروری و آقایی و حاکمی و شارعی و.... بجز الله وجود ندارد در حالیکه او در این صفات تنها و یکتا می‌باشد و هیچ شریک و همتایی نداشته. پادشاهی و حاکمیت تنها از آن اوست و حمد و ستایش خاص اوست و اوبر هر چیزی توانا و قدرتمند می‌باشد». «صحیح مسلم»

۶۱- آیة الکرسی (خوانده شود) «صحیح الجامع»

۶۲- سوره‌های فلق و ناس (معوذتین) خوانده شود «صحیح ابی داود»

[۱۲] عن بُسَیْرۀ لقالت: قال رسول الله ج: «عَلَيكُنَّ بِالتَسْبِيحِ وَالتَّهلِيلِ وَالتَقْدِسِ وَلَا تَغْفُلْنَ فَتَنْسِيْنَ الرَّحْمَة وَاعْقَدْنَ بِاْلانَامِلِ فَاِنْهُنَّ مَسْئوُلَاتٌ وَمُسْتَنْطِقَاتٌ». (رواه اصحاب السنن والحاکم بسند صحیح): بر شما باد که تسبیح و تهلیل و تقدیس خداوند کنید و غافل نباشید که رحمت خدا را فراموش کنید، ذکر خود را با انگشتان دست بشمارید زیرا آنها مسؤل هستند و مورد بازجویی قرار می‌گیرند (و به سخن در آورده خواهند شد) این حدیث دلالت بر آن دارد که شمارش ذکر با انگشتان افضل‌تر است تا با تسبیح یا وسیلۀ دیگری. (برای توضیح بیشتر به کتاب فقه السنة ج ۲ ص ۷۷ رجوع شود) (م).