«دعای بعد ار خوردن غذا»
۷۷- «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَطْعَمَنِي هَذَا الطَّعَامَ وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّةٍ» ترجمه: «حمد و سپاس و ستایش خاص خداوندی است که این غذا را به من خوراند و روزیم کرد. بدون اینکه از جانب من نیرو و تلاشی صورت گرفته شده باشد (در اصل خلقت و پدیدن آوردن و به ثمر رساندن آن».
«صحیح الجامع»
۷۸- «الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا، طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ غَيْرَ مَكْفِيٍّ، وَلا مُوَدَّعٍ، وَلا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا» ترجمه: «تمامی ستایش‌ها و تمجید‌ها و سپاس‌های بسیار پاک و با برکت (که عاری از شرک و ریا باشد) خاص خداوند متعال است. پروردگارا، این نعمت طعامت را از ما قطع نفرما و آنرا طعام آخر برای ما مگردان در حالیکه همیشه بدان نیازمندیم [۱۳](خداوند در این صعام برکت عطا فرما...».
۷۹- «اللَّهُمَّ أَطْعَمْتَ وَأَسْقَيْتَ وَأَغْنَيْتَ وَأَقْنَيْتَ وَهَدَيْتَ وَأَحْيَيْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَعْطَيْتَ» ترجمه: «خداوندا، طعام و خوراک دادی و سیراب کردی و بی‌نیاز گردانیدی و دارایی بخشیدی و هدایت کردی و زنده گردانیدی، بنابر این به سبب آنچه که بخشیدی هر آنچه سپاس و تشکر است خاص تو است».
«السلسلة الصحیحة»
۸۰- «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَ وَسَقَى وَسَوَّغَهُ وَجَعَلَ لَهُ مَخْرَجًا» ترجمه: «حمد و سپاس و ستایش خاص خداوندی است که طعام خورانید و آشامیدنی نوشانید و آنرا گوارا و خوش ساخت و برای آنها محل خروجی قرار داد. (جهت خروج مواد زاید از بدن)». «صحیح ابی داود»
[۱۳] مفاهیم دیگری از این دعا مستفاد است که به شرح کتب احادیث باید رجوع شود.