«هرگاه مسلمانی از دشمن یا حاکمی و یا حکومتی ترسید، بگوید:»
۱۲۸- «اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، وَمُجْرِيَ الحسابِ، وَهَازِمَ الأَحْزَابِ اهْزِمْهُمْ، وَانْصُرْنَا عَلَيْهِمْ». ترجمه: «خداوندا، ای نازل کننده قرآن (کتاب‌های آسمانی) و ای برپا کننده و روز رستاخیز و ای محاسبه کننده پرونده‌ها و ای درهم کوبنده احزاب و گروه‌های (باطل و شیطانی) آنان را در هم بکوب و نابودشان ساز ما را بر علیه آنان یاری فرما. (تا شکست‌شان داده و مغلوبشان سازیم)». «صحیح مسلم»
۱۲۹- «اللَّهُمَّ اكْفِنِيهِمْ بِمَا شِئْتَ». ترجمه: «خداوندا، خودت آنان را هرگونه و توسط هر چه که می‌خواهی کفایت‌شان کن. (تا شر‌شان از سرِ ما کوتاه شود)».
«صحیح مسلم»
۱۳۰- «اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِي نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ». ترجمه: «خداوندا، ما تنها تو را در زیر گلوهای‌شان قرار می‌دهیم (تا نابودشان سازی و صدا و توطئه های‌شان را خاموش سازی) و از شرارت‌ها و حلیه‌های‌شان به تو پناه می‌بریم». «صحیح ابی داود»
۱۳۱- «اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِى وَأَنْتَ نَصِيرِى وَبِكَ أُقَاتِلُ». ترجمه: «خداوندا، تنها تو باززی من هستی (یاورم هستی) و تنها تو هستی که مرا یاری رسانندۀ هستی و بخاطر تو و برای تو و با کمک تو (با دشمنان و کفار و مشرکین) پیکار می‌کنم». «صحیح الترمذی»