«مرد هرگاه خواست که در شب ازدواج (زفاف) بر همسرش وارد شود پیشانی او را گرفته (دست روی پیشانی‌اش قرار داده) و بگوید:»
۱۴۵- «اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِهَا وَخَيْرِ مَا جُبِلَتْ عَلَيْهِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا جُبِلَتْ عَلَيْه». ترجمه: «خداوندا، از تو خیرش (همسرم) و خیر آنچه که بر آن سرشتش خلق شده است را می‌طلبم و به تو از شرّش (همسرم) و شرّ آنچه که بر آن سرشتش خلق شده پناه می‌برم». «صحیح ابن ماجه»