لحظه ای با اهل حق

فرق بین منافق و مؤمن

محمد بن منصور می‌فرماید: یک مرتبه در مجلس (درس یا موعظۀ) امام بخاری / حضور داشتیم، ناگهان شخصی از میان ریشش نجاستی را بیرون کرده و بر روی امام بخاری انداخت، امام بخاری / را دیدم که به این شخص و حاضرین در مجلس نگاه می‌کنند، اما وقتی دیدند که اهل مجلس به آنچه پیش آمد اصلاً توجهی ندارند، امام بخاری / شخصاً برخاسته و آن نجاست را بیرون انداختند.

بکر بن منیر می‌فرماید: امام بخاری / اکثراً اینطور می‌فرمود: آرزویم بر این است که هنگام ملاقات با الله، از من این چیز را هم مطالبه نکنند که آیا در دنیا با کسی حسادت ورزیده‌ام یا خیر. امام ترمذی / می‌فرمود: خوشحالی مؤمن بر چهره و غم و اندوه در قلبش می‌باشد، اما غم و اندوه منافق بر چهره و خوشحالیش در قلبش نمایان می‌باشد[٢٢].

[٢٢]- صفة الصفوة از علامه ابن حوزی ج ٤ ص ١٤١-١٤٢.