سخن همان جا خوب است که غم و اندوهی نباشد
سوید بن عمرو الکلبی می‌فرماید: در شهر ما بانوی عبادت‌گذاری زندگی می‌کرد، شب‌ها را بسیار کم می‌خوابید، اگر در این‌مورد از وی سؤالی می‌شد، این‌چنین پاسخ می‌داد: خوابِ عالمِ برزخ بسیار سنگین و طولانی می‌باشد.
در روزهای بسیار سخت تابستان همواره روزه می‌گرفت، که بر اثر آن، رخسارش به تیرگی گرائیده بود، و هنگامی‌که از او خواسته شد کمتر روزه بگیرد، پاسخش این‌گونه بود: راحتی و آسایش من در سرای آخرت خواهد بود.
محمد بن نصر / و دوستش بعضی مواقع در محضر این بانون مؤمنه (رحمها الله) حاضر می‌شدند، و مقصودشان این بود شاید نسبت به آخرت سخنی بگوید. اما بعد از مدت کوتاهی می‌فرمود: الان برخیزید، سخن همان جائی زیبنده است که در آن‌جا نه غمی باشد و نه افسردگی[٦٦].
[٦٦]- صفة الصفوة از ابن جوزی ج ٣ ص ١٢١-١٢٣.