جایگاه علم به اسماء الله و صفات او در دین
توحید خداوند شامل سه قسمت بوده که عبارتند از: ۱- توحید در ربوبیت، ۲- توحید در الوهیت، ۳- توحید در اسماء و صفات.
علم به اسما و صفات جلاله اش جایگاهی رفیع و اهمیت بسزایی دارد، و برای هیچ‌کس ممکن نیست بدون علم به اسماء و صفات خداوند، او را به نحو اکمل بندگی کند و در این صورت است که عبادت همراه با بصیرت خواهد بود. خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَا﴾[الأعراف: ۱۸۰] .
«و اسماء‌حسنی تنها از آن خدا است پس او را با این اسماء بخوانید».
و این شامل دعای خواستن و دعای عبادت می‌شود.
دعای خواستن بدین معنی است که قبل از بیان خواسته‌ات به یکی یا چند تا از اسماء الله که متناسب با آن درخواست است متوسل شوید، مثلاً بگوئید: «يا غفور اغفرلي، يا رحيم ارحمني» «ای آمرزنده! مرا بیامرز، ای مهربان! به من رحم کن». «يا حفيظ احفظني» «ای نگهدارنده! مرا نگهداری فرما».
و دعای عبادت یعنی او را به مقتضای این اسماء عبادت نمایید و در پیشگاه او توبه کنید، چون تنها او تواب است. و با زبان او را یاد کنید چون فقط او شنوا و پذیرای اعمال است. و با اعضاء و جوارح وی را بندگی کنید زیرا تنها او بیننده اعمال است. و در نهان از وی بترسید چون فقط او لطیف است و خبیر. و بدین‌گونه بقیه اسماء را بخوانید.