قاعده دوم: واجب است نصوص قرآن و سنت را برحسب ظواهر آنها و بدون تحریف، اجرا کنیم، به ویژه نصوص صفات، چون هیچگونه مجالی برای ابراز رأی در آن وجود ندارد.
