شروط اخلاق پسندیده
همانطور که برای داشتن اخلاق نیک و پسندیده انگیزه‌هایی وجود دارد همچنین برای آن قواعد و قوانینی هم وجود دارد که آن را ضبط، کنترل، تعدیل می‌کند و شرع حد و حدود این قواعد و قانون را تعیین می‌کند و ما آن را به کمک عقل و به میل خود نمی‌توانیم آن را مشخص کنیم. انجام دادن رفتار حرام درست نیست و رفتار و اخلاق واجب هیچ مجالی برای ترک کردن آن وجود ندارد مانند نیکی در حق پدر و مادر، صله ارحام، و امثال این‌ها که انجام دادن آن‌ها واجب است. ولی بحث در اینجا در مورد اخلاق و رفتارهای مستحّبی است که تا جاییکه امکان دارد باید بر انجام آن‌ها حریص بود، نباید گفت این سنت است یا مستحب، بطور کلی سنت در هر حال خوب است مخصوصاً زمانی که انجام دادن آن باعث بوجود آمدن جامعه‌ای پاک و علاقمند به هم بشود. و در ارتباط با مردم نباید خود را در دایره «يثاب فأعلها ولايعاقب تاركها».
[به انجام‌دهنده آن پاداش داده می‌شود و ترک‌کننده آن مجازات نمی‌شود] محدود کنیم چرا که هر چیزی رسول اکرمصانجام داده است برای ما خوب و مفید است.
هرگاه مدیری که مسئول تو است و به تو بگوید: بهتر است در رابطه با وظیفه خود اینگونه رفتار کنی، تو حتماً می‌گویی: بله و خیلی حریصی که آن را انجام دهی؛ زیرا می‌بینی که او از تو تواناتر، و با تجربه‌تر است. پس تصور کن کسیکه تو را به راه و روش و کار بهتر راهنمایی می‌کند، رسول اللهصاست پس چطور رفتار می‌کنی؟ اینجا بحث در مورد چیزهایی نیست که انجام دادن و یا انجام ندادن آن‌ها یکی است، و یا هدف در اینجا آموزش و تعلیم موضوعات مختلف و بحث و تفصیل آن‌ها از جهت مباح بودن، جایز بودن و یا مستحب بودن نیست بلکه آنچه توجه ما را به خود جلب می‌کند، تعلیم و آموزش یکسری آداب و رفتار بصورت درست و شایسته است تا وسیله‌ای برای اصلاح هرچه بهتر جامعه و مردم شوند.