مردم کسیکه آنان را با بهترین و زیبا‌ترین نام صدا می‌زند دوست دارند
معمولاً مردم دوست دارند که آنان را با نام‌های قشنگشان صدا کنند، مثلاً یا محمد ای پدر فلان کس رسول اکرمصاصحاب و یاران خود را با بهترین اسم صدا می‌کرد، حتی بعضی وقت‌ها بچه‌های کوچک را با کنایه‌های قشنگ و دلنشین صدا می‌زد، مثلاً رسول اکرمصمی‌فرمود: «يا أبا عمير ما ذا فعل النغير».
(انسسمی‌گوید: رسول اللهصاخلاقش از همه زیباتر و نیکوتر بود برادری داشتم که به او ابوعمیر می‌گفتند: تازه از شیر مادر گرفته شده بود. انس می‌گوید: زمانیکه رسول اللهصآمد و او را دید) فرمود: ای ابا عمیر نغیر چکار می‌کند؟
(نغیر اسم مصغرنغر است به معنای بلبل، بچه گنجشگ) و پیامبر به جهت شوخی و محبت کردن او را با این کنایه قشنگ صدا زد. و بعضی‌ها معتقدند که موفقیت بعضی از رؤسا در این است که اسامی زیردستان را حفظ و آنان را با اسم‌های خود صدا می‌کنند، و اگر رئیسی اسامی زیردستان خود را نداند و یا فراموش کند، در موقعیت او اثر بد می‌گذارد.
(این موضوع در باره کسی است که با مردم در ارتباط است و با آن‌ها سر و کار دارد بهتر آن است که اسامی آنان را بداند و با اسم آنان را صدا کند. تجربه ثابت کرده است این نوع رفتار و برخورد باعث دلگرمی و تقویت روحی دیگران خواهد شد).
و بدتر اینکه هرگاه با مردم روبرو شود، از اسم آنان سوال نکند و این نوع برخورد نشان‌دهنده عدم اهتمام و توجه به دیگران است، برعکس سوال کردن از نام‌های دیگران، دلالت بر اهتمام و توجه و علاقه به دیگران می‌کند.
در پایان می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین مسائل آن است که تعلیم عملی این نوع رفتارها باید تکمیل گردد و تمرین و ممارست شود، تا نزد هر کسی تبدیل به مهارت‌های عملی اجتماعی گردد (یعنی هرکس بتواند این نوع مسائل اخلاقی را یاد گرفته، تمرین کند و آن را در تعامل و ارتباط با مردم بصورت اجتماعی به مرحله عمل درآورد).
وصلى الله على نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين