مردم کسی را که با وجود مشخص بودن اشتباه و مرتکب شدن به آن مجددا به اشتباه و خطای خود ادامه می‌دهد، دوست ندارند
معمولا مردم کسی را که اگر اشتباهی انجام دهد بر انجام آن اصرار داشته باشد و حتی به اشتباه خود اعتراف نکند دوست ندارند، کسیکه به گناه خود اعتراف نمی‌کند شجاع نیست چرا که هر اندازه انسان از لحاظ تربیت شخصی و از لحاظ علم و آگاهی در سطح بالایی قرار داشته باشد به همان اندازه به خطا و اشتباهات خود اعتراف کرده و به سرعت از آن‌ها روی گردان خواهد شد، و بی‌جهت به توجیه کار خود نمی‌پردازد و هیچگاه دوست ندارد که از اشتباهات خود سخن بگوید. اگر علماء بزرگی مانند شیخ بن باز می‌گوید: «سأنظر سابحث المسالة»اول نگاه خواهم کرد بعد در مورد مساله خاص بحث خواهم کرد. جای اعتراض و خرده‌گیری نیست و این نوع عقیده و نظر از درجه و ارزش او اصلاً کم نخواهد کرد، … و چه بسا غیر او، خیلی سریع فتوی صادر کرده و در مورد مساله‌های خاص بحث می‌کنند و برای یک عالم هر اندازه به لحاظ علم وآگاهی در درجه عالی قرار داشته باشد اگر بگوید نمی‌دانم و یا اشتباه کردم، نشان‌دهنده نقص و عیب نیست.