چگونگی ارتباط و رفتار با مردم

مردم کسی را که از خود تعریف و خودستایی می‌کند، دوست ندارند

معمولا مردم کسیکه خود را تعریف و تمجید و خودستایی می‌کند و هرگاه خطا و اشتباه و یا شکستی روی می‌دهد، آن را به دیگران نسبت داده و اگر موفقیتی حاصل می‌شود به خود نسبت می‌دهد، دوست ندارند. همه مردم از چنین افرادی بدشان می‌آید و چنین فردی در هر مقام و منزلتی که باشد خواه همسر، رئیس، و یا دوست در هر حال مطرود و متروک است. رئیس شایسته و بحق کسی است که شکست را به خود نسبت داده و بجای دیگران خود را زیر سوال می‌برد. هرگاه خواستی که در یک موسسه اقتصادی و تجاری، دعوی، رئیس را بشناسی، سوال کن: کسیکه در هنگام شکست و عدم موفقیت مورد سوال و جواب قرار می‌گیرد، کیست؟ انسان سالم و عاقل کسی است که دوست دارد مردم از افکار و عقاید او استفاده کنند، یعنی تا حدی در بین مردم مطمئن و معتمد باشد که مردم از افکار و عقاید او در حل مشکلانت خود استفاده کنند. ضمناً انسان عاقل کسی است که اهل عمل باشد و هیچ وقت از خود و کارهای خود تعریف و تمجید نمی‌کند.

سید قطب/در یکی از نامه‌های خود به خواهرش می‌گوید: تجّار کسانی هستند که همیشه در فکر ایجاد ارتباط‌های تجاری برای فروش کالاهای خود می‌باشند تا دیگران سرمایه‌گذاری کنند و آنان سود و منفعت خود را بدست بیاورند، اما کسانی که اهل فکر هستند و دارای عقاید بخصوصی می‌باشند (اهل دین) (کسانی که مدافع افکار و عقاید مردم هستند) تمام خوشی و رضایت خود را در این می‌بینند که مردم افکار و عقاید آنان را قبول کرده و در بین خود منتشر کنند، تا حدی به آن افکار و عقاید، ایمان و اطمینان داشته باشند که آن را نشات گرفته از عقاید و افکار خود بدانند. لذا بر هر انسانی واجب است که تا حدی نسبت به دین و عقاید دینی اعتقاد و اطمینان ایجاد کند که مردم احساس کنند افکار و عقائد خود آنان است، و طوری آن را در خود پرورش دهند که از آن دفاع کرده و به آن عمل کنند.