جهاد عليه غيبت، جزو بهترين جهادهاست

بسیاری از افراد با شنیدن این عبارت، تعجب می‌کنند و با دیده‌ی انکار بدان می‌نگرند؛ اما تعجب آنان پس از آن، برطرف خواهد شد که در این کلام نبوی ج بیندیشند که فرموده است: «المجاهد من جاهد نفسه في طاعة الله» [۷۳]یعنی: «مجاهد کسی است که برای اطاعت از (فرامین) خداوند، با نفس خویش جهاد (و مبارزه) کند».

همچنین رسول اکرم ج فرموده است: «أفضل الجهاد؛ أن تجاهد نفسك وهواك في ذات الله -ﻷ-» [۷۴]یعنی: «بهترین جهاد، آن است که با نفس و هواهای (نفسانی) خویش برای (رضای) خداوند ﻷجهاد (و مبارزه) کنی».

بدین‌ترتیب بازداشتن دیگران از غیبت، جهاد و بلکه بهترین جهادها بشمار می‌آید.

همانا جهاد با دشمنان خدا، تنها در زمانهای محدودی از عمر انسان، میسر می‌باشد؛ اما بی‌تردید جهاد علیه نفس همواره وجود دارد و پایان ناپذیر است.

علاوه بر این تنها زمانی جهاد یک مسلمان علیه دشمنان الهی مورد قبول درگاه خداوند قرار خواهد گرفت که شخص مجاهد، خواهشهای نفسانی از قبیل اثبات شجاعت و دلاوری خویش (یا بهره‌مندی از غنیمت جنگی) را از دل بیرون کند و مخلصانه و بدور از ریا به جنگ دشمنان اسلام بپردازد.

وظیفه‌ی هر مسلمانی است که با نفس خویش مجاهده کند و از غیبت کردن بپرهیزد. همچنین باید کاملاً مطیع دستورات اسلامی باشد و دولت اسلام را بر قلب خویش حاکم کند؛ بدان امید که روزی حکومت اسلامی، سراسر گیتی را فرا بگیرد و این، همان روزی است که خداوند، بدان نوید داده و فرموده است:

﴿وَيَوۡمَئِذٖ يَفۡرَحُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٤ بِنَصۡرِ ٱللَّهِۚ يَنصُرُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ٥﴾[الروم: ۴-۵].

«در آن روز، مؤمنان، شاد می‌شوند؛ (آری؛) از یاری خدا (خوشحال می‌گردند) خداوند، هر آنکس را که بخواهد، یاری می‌دهد و او، بس چیره و بسیار مهربان است».

[۷۳] نک: مسند احمد و «الصحیحة» (۵۴۹). [۷۴] نک: «الحلیة» دیلمی و «الصحیحة» (۱۴۹۶) و غیره.