پیشگوئی تورات و نبوت محمد ص
درکتاب «سفرالتثنية» فصل هژدهم آمده است که: موسی گفت: «پروردگارمن برایم فرمود: من پیامبری مانند تو برای آن‌‌ها از میان برادرانشان میفرستم، و کلام خود را در دهان او میگذارم، و هرکه فرمان او را نبرد ، از او انتقام خواهم گرفت، پیامبری که برخلاف من سخن بزند کشته خواهد شد».
این پیشینگوئی تورات را نمیتوان برکسی دیگری مانند اشعیا ÷نسبت داد، چون آیه دهم «سفرالتثنية»چنین تصریح می‌‌دارد: «و بعد از موسی پیامبری در بنی اسرائیل فرستاده نشده است که مانند موسی پروردگار را بالمواجهه دیده باشد».
و هم چنین مسحیان ادعا می‌کنند که مقصود موسی در عبارات فوق، بشارت به نبوت عیسی ÷است، اما هنگامیکه بشارت موسی ÷را بصورت تحلیلی مطالعه نمایم این ادعای مسیحیان باطل می‌‌شود، و آن بدین ترتیب است:
الف: در بشارت مذکور کلمه «مثلک» یعنی مانند تو ذکر است، و این مماثلت تنها برمحمد صصدق می‌نماید، چون محمد صمانند موسی ÷ازدواج کرده و دارای اولاد بود، و نمیتوان مصداق این بشارت شریعیت عیسی ÷را قرار داد، چون عیسی ÷در عقیده مسیحیان «إله» و ابن الله است.
ب: موسی ÷دارای شریعت و قانون مستقل بود، همچنان محمد صشریعت و قانون مستقل الهی را آورد، و اما عیسی ÷شریعت مستقل نداشت بلکه او مکمل شریعت موسوی بود، چنانچه او خود این را بازگو نموده است که «من نیامده‌‌ام تا شریعت موسی را نقض کنم، بلکه آمده‌‌ام تا او را تکمیل نمایم».
ج: مماثلت دیگر این است که موسی ÷بموت طبیعی وفات نمود، همچنان محمدصبمرگ طبیعی وفات نمود. در حالیکه این مماثلت در حق عیسی ÷منتفی است، چون او به عقیده مسیحیان بر صلیب آویخته شد و آنجا جان خود را تسلیم نمود.
۲- در بشارت آمده است که: «از میان برادرانشان» یعنی آن پیامبر از اسباط و قبائل یهودی نیست بلکه ازمیان برادرانشان هست، و تفصیل آن بدین قرار است که: ابراهیم ÷دو فرزند داشت:
۱- اسماعیل که از نسل ایشان عرب و محمد صمی‌‌باشند.
۲- اسحاق که از نسل ایشان یعقوب و فرزندانشان که به نام بنی اسرائیل یاد میشوند، می‌‌باشد.
پس محمد صاز بنی اسرائیل نیست بلکه از برادران آن‌‌ها که عرب‌ها هستند می‌‌باشند، این درحالیست که عیسی ÷از اولاده اسرائیل هستند.
۳- در بشارت وارد شده است که: «کلام خود را در دهان او میگذارم» اشاره به اینست که او پیامبر امی هست که خواندن و نوشتن را نمی‌‌داند.
۴- در بشارت مذکور آمده است: «هرکه فرمان او را نه برد از وی انتقام خواهم گرفت» اشاره به اینست که پیامبر مأمور به جهاد فی سبیل الله است، و هرکه به او ایمان نیارد، کشته خواهد شد و یا ذلیلانه جزیه پرداخت خواهد کرد، و این بشارت نیز در حق عیسی منتفی است، بخاطر اینکه ایشان به عقیده نصاری با بسیار حالت اسفبار به دار آویخته شدند، لذا غلبه از ایشان نه، بلکه از دشمنان ایشان بود. درین بشارت نیز اشارتی هست به وجود حدود و عقوبات درشریعت محمد ص.
۵- در بشارت مذکور آمده است: «پیامبری که بر خلاف فرمان من سخن بزند کشته خواهد شد».
هنگامیکه ما، در سیرة رسول اکرم صمطالعه کنیم می‌بینیم که ایشان بارها مورد حمله قرار گرفتند، و بارها تلاش صورت گرفت تا ایشان ترور شوند، اما در هر مرتبه خداوند ایشان را سالم و محفوظ نگه می‌‌داشت، پس اگر ایشان پیامبر دروغین می‌بودند (العیاذ بالله) چنانکه مسیحیان و یهودیان گمان می‌برند، حتما الله تعالی ایشان را اسیر دشمنان می‌‌ساخت، پس وقتیکه چنین امری صورت نه گرفت، این حقیقت خود ثابت ساخت که ایشان پیامبر برحق و مژده داده شده عیسی ÷هستند.
۲- در تورات، در سفر تکوین فصل ۲۱، فقره ۱۸ چنین آمده است: «من امت آن پیامبر را بزرگ می‌‌سازم».
و در سفر تثنیه فصل ۳۳، فقره۳ ذکر شده است: «پروردگار از کوه سینا آمد، و برای آنان از ساعیر طلوع نمود، و از کوه‌های فاران درخشید».
مراد از آمدن پروردگار از «سینا» عطا نمودن تورات به موسی ÷است، و مراد از طلوع از «ساعیر» عطا نمودن انجیل به عیسی ÷است، و مراد از درخشیدنش از کوه‌های «فاران» نزول قرآن بر محمد صاز کوه‌های مکه است.
چون تورات سرزمینی را که هاجره ’به‌سوی آن رفت و در انجا اسماعیل ÷به دنیا آمد (مکه مکرمه) «فاران» می‌نامد. چنانچه تورات در – سفرتکوین فصل۲۱، فقره ۲۰ – آمده است که ابراهیم هاجره را نه گذاشت که ساره وی را بیازارد، پس هاجره به‌سوی «فاران» هجرت نمود، و آنجا فرزندش اسماعیل به دنیا آمد، آنگاه فرشتگان به هاجره گفتند: برخیز فرزندت را باخود بردار و بازویت را توسط وی تقویت کن، چون او را یک امت بزرگ می‌‌سازم، و خداوند چشمان هاجره را گشود، پس او چاه آب را دید، و فرزند او بزرگ شد و در سرزمین «فاران» سکونت پذیر گردید.
این چنین از تورات آشکار می‌‌شود که مراد از «فاران» همان سرزمینی (مکه) است که اجداد محمد صآنجا سکونت نموده‌‌اند.