مسیحیت در آیینه حقایق

معرفی واژه‌‌ای «تنصیر»

تنصیر کلمه‌‌ای عربی است که معنایش نصرانی ساختن اقوام غیر مسیحی است.

مسیحیان جمعیت‌ها و گروه‌هایی را که به خاطر نشر و پخش مسیحیت فعالیت میکنند، جمعیت‌هایی تبشیری و یا مبشرین می‌نامند.

کلمه‌‌ای «تبشیر» بمعنای بشارت و مژده دادن است که ترجمه لفظ انجیل می‌‌باشد. اطلاق این کلمه هرچند بر دعوتگران موحد مسیحی قبل الإسلام صادق می‌‌آید، اما بعد از ورود اسلام و نسخ دین نصرانیت دیگر این اسم نباید بر آنهای اطلاق گردد که در پی نشر مسیحیت‌اند. چون کلمه «تبشیر» بیشتر در خیر بکار برده می‌‌شود، و بشارت هنگامیکه مطلق ذکر شود مخصوص کارهای خیر می‌‌باشد، به این اساس اطلاق این کلمه بر دعوتگران نصرانی هیچ نوع تطابقی ندارد، چون از نقطه نظر اسلامی دعوت بسوی مسیحیت یکی از نمونه‌های شر محض می‌‌باشد.

به این اساس «تبشیر» صفتی است که مخصوص اسلام و دعوتگران اسلامی می‌‌باشد. خداوند می‌‌فرماید: ﴿إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا ٤٥﴾[الأحزاب: ۴۵]. «ما تو را گواه و مژده آور و بیم دهنده فرستادیم». و پیامبر صمی‌‌فرماید: «يَسِّرُوا وَلاَ تُعَسِّرُوا ، وَبَشِّرُوا وَلاَ تُنَفِّرُوا» [۱۰۱]. یعنی: «بر مردم آسانی کنید، سختی مکنید، و به مردم بشارت دهید و آن‌‌ها را متنفر مسازید».

هکذا اعمالی را که جمعیت‌هایی تنصیری انجام می‌‌دهند هیچ ربطی با کلمه «تبشیر» ندارد. روی این اصل بهتر است که بر آن‌‌ها کلمه «تنصیر» اطلاق شود که بمعنای نصرانی ساختن غیر نصاری است.

[۱۰۱] - امام بخاری روایت کرده است.