اناجیل چهار گانه در دادگاه تاریخ
اناجیل موجوده چنانچه از نامشان پیدا است، نه انجیلی هستند که بر عیسی ÷نازل شده بود، و نه مضامین آنرا عیسی ÷بر آن اشخاص املاء نموده است، بلکه این انجیلها توسط افراد مجهول الهویه گرد آوری و تألیف شدهاند. و در بارۀ تاریخ تألیف این اناجیل میان مسیحیان اختلاف زیادی وجود دارد.
«گرچه اکثر مسیحیان معتقداند که انجیلها را کسانی نوشتهاند که شاهد بلاواسطۀ زندگی عیسی ÷بودهاند، و ازین جهت انجیلها شروح زنده و بیچون و چرای وقایعی است که درآن زندگی و مواعظ عیسی ÷وجود داشته است» [۱۷].
اما حقیقت عکس آنچیزیست که مسیحیان عقیده دارند، چون این انجیلها تقریبا یک قرن بعد از بالا رفتن عیسی ÷نوشته شدهاند، و بر این ادعای ما آنچه که در ترجمههای جهانی کتاب مقدس که توسط (۱۰۰) تن از دانشمندان مسیحی پروتستانت تهیه شده است، گواه میباشد، آنان درین باره چنین مینگارند:
«پیش از سال ۱۴۰ میلادی هیچ شهادتی که بر طبق آن شناخت مجموعهای از نوشتههای انجیل محتمل باشد وجود ندارد».
گرچه یک عده مسیحیان (ازجمله کاتولیکها) بر این عقیدهاند که این انجیلها در حدود سالهای ۷۰ میلادی نوشته شدهاند اما این مطلب پذیرفتنی نیست، آری، البته احتمالا در بارۀ مرقس [۱۸].
وحتی در بارۀ مطالبی که محتوای این اناجیل را تشکیل میدهد، در میان مسیحیان اختلاف نظرهای وجود دارد. مثلا مجمع واتیکان (مرجع مسیحیان کاتولیکی) در این باره چنین قرار صادر نمود:
«... آنچه را که حواریون به فرمان مسیح وعظ کردهاند بعدا خود و اطرافیان ایشان تحت الهام الهی به نوشتههائی منتقل کردهاند که پایۀ دین میباشد، و عبارتاند از انجیل چهار وجهی: متی، مرقس، لوقا، و یوحنا..
مصنفان مقدس طوری چهار انجیل را ترکیب کردهاند که همواره چیزهای واقعی و راستین در بارۀ عیسی -÷- به ما عرض کنند» [۱۹].
اینکه گفتههای واتیکان تا چه حد قرین واقعیتاند، مسئلهای است که بعدا روشن خواهد شد، اما آنچه که مفسران ترجمۀ جهانی کتاب مقدس مینگارند، نه تنها نقیض گفتههای واتیکان میباشد، بلکه این نظریه آنها را که اناجیل تحت الهام الهی به رشتۀ تحریر درآمده است، نیز رد میکند، چون مفسران ترجمۀ جهانی کتاب مقدس، اناجیل را سلسهای از حکایات قرار میدهند:... بدین ترتیب انجیل، آنچه از روایات شفاهی دریافت کردهاند، طبق منظور خاص خود جمع آوری و به صورت نوشته درآوردهاند، این چنین یک موضعگیری از جانب بیش از صد مفسر کاتولیک و پروتستانت عهد جدید اتخاذ گردیده است [۲۰].
موریس بوکای دانشمند فرانسوی بعد از نقل اختلافات واتیکان و مفسران ترجمۀ جهانی کتاب مقدس در مورد اناجیل، چنین میگوید: «روشن است که مابین اظهاریه مجمع روحانی واتیکان و موضعگیریهای مؤخر تر، خود را در برابر تأییدات متناقض مییابیم، نمیتوان اظهاریه واتیکان را که (طبق آن اناجیل میبایستی ناقل صادق افعال و اقوال عیسی ÷باشند) با تضادها، دوری از حقیقتها، غیرممکنها، و تصدیقهای مخالف با واقعیت در متون، آشتی داد» [۲۱].
همین تضادها، دوری از حقیقتها میان نسخههای اناجیل، یکعده علماء را بر این واداشته است تا در برابر اناجیل موضعگیری شدیدی از خود نشان دهند.
چنانچه ابن حزم دانشمند اسلامی بعد از آنکه تضادها و تناقضهای اناجیل را نقل میکند، چنین میگوید: «وجود این همه تناقضها دلیل واضحاند بر اینکه اناجیل کتابهای هستند که توسط مردمان بیدین و دروغگو برشتۀ تحریر درآمدهاند» [۲۲].
ابن حزم بر این عقیده است که حواریون اصیل یا کشته شده بودند، و یا در حالت اختفاء بسر میبردند، و نسبت هیچ یکی از اناجیل بسوی آنان درست نیست.
البته این تنها دانشمندان اسلامی نیستند که انجیلها را بباد انتقاد گرفتهاند، بلکه قبل ازایشان و حتی قبل از ظهور اسلام افرادی وجود داشت که انجیلها را هدف تنقید قرار دادهاند.
مثلا سلسوس در قرن دوم میلادی در مورد اناجیل چنین میگوید:
«مسیحیان اناجیل را سه بار و یا چهار بار و یا بیشتر ازآن چنان تغییر دادند که مضامین آن نیز تغییر نمود» [۲۳].
و «فاستس» یکی از علمای فرقۀ مانی در قرن چهارم میلادی چنین میگوید: «این یک امر محقق است که عهد جدید (یعنی اناجیل) را نه مسیح تصنیف نموده و نه حواریون، بلکه آنرا شخص مجهولی تصنیف نموده، و از هراس اینکه مبادا مورد اعتبار مردم قرار نگیرد نسبتش را بسوی حواریون نمود. و آن شخص با تألیف کتابیکه مملو از اغلاط و تناقض هست به حواریون عیسی ÷اذیت رسانید» [۲۴].
و دلیل دیگر براینکه اناجیل از تألیف شاگردان عیسی ÷نیست، اینست که در نوشتههای متقدمین مسیحی از وجود اناجیل هیچ یاد آوری نشده است. رسائل «بولس» که اولین مجموعه نوشتههای مسیحی است، درآن حتی یکبارهم از اناجیل نام برده نشده است. و حتی این اناجیل تا قرن سوم دارای هیچ حیثیت قانونی نبودهاند پس چگونه واتیکان جاهلانه اصرار میورزد که اناجیل از نوشتههای شاگردان عیسی و تحت الهام الهی نوشته شده است.
﴿وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ ٣٦﴾[الزمر: ۳۶].
«و هر کس را که خداوند بیراه بگذارد، او هدایتگرى ندارد».
[۱۷] - مراجعه شود به کتاب: مقایسه ای میان تورات، انجیل و قرآن...ص: ۸۳. [۱۸] - مراجعه شود به کتاب سابق الذکر: ص۸۳. [۱۹] - به کتاب سابق مراجعه شود: ص ۸۴. [۲۰] - به کتاب سابق الذکر: ص۸۵. [۲۱] - به کتاب سابق الذکر: ص۸۵. [۲۲] - الفصل فی الملل والأهواء والنحل: ۲/۱۲۲. [۲۳] - مراجعه شود به کتاب: اظهار الحق: ۱/۷۰. [۲۴] - به کتاب فوق مراجعه شود ۱/۷۱.