تمیمه‌ها دو نوع‌اند:
١- از قرآن – به مانند کسی که پوست و یا قطعه‌ای از طلا و نقره و کاغذ و چرمی را که برروی آن، آیات قرآن نوشته شده است را آویزان کند و عمل مذکور، جایز نیست، چون انجام آن از طرف نبیجثابت نشده است و گاهاً منجر به آویزان کردن چیزهای دیگر می‌شود.
٢- از غیر قرآن – به مانند کسی که نوشته‌های اسماء جن و رمزهای ساحران را آویزان کند، (پناه بر خدا) از وسایل شرک محسوب می‌شود، صحابی بزرگوار ابن مسعودسمی‌فرماید: هر کس تمیمه‌ی آویزان شده بر شخصی را قطع نماید. ثواب آزاد کردن بنده و غلامی، نصیب او خواهد شد. و حذیفه بن الیمانسشخصی را مشاهده نمود که به دستش حلقه‌ای از برنز، بسته بود، به او گفت: این چیست؟ گفت: بخاطر مریضی (پیشگیری از آن و یا دفع آن) بسته‌ام. به او گفت: آن را از دستت جدا کن، چون چیزی جز مرض و ضرر عائد تو نخواهد شد و اگر در این حالت و با این اعتقاد از دنیا فوت کنی، روی سعادت و خوشبختی را نخواهی دید.
رقیه: یعنی اذکار و اورادی که از آیات قرآن و سنت نبوی جقرائت شده وبر مریضی فوت کرده می‌شود، اگر قرائت مذکور، کلام خداوند یا اسماء و صفات او به مانند قرائت سوره حمد و فلق و ناس،... جایز است، ولی تکرار اسماء جن و یا اسماء ملائکه و انبیاء و صالحین، شرک اکبر محسوب می‌شود.
نکته: کیفیت و چگونگی آن، قرائت و فوت کردن آن بر مریض یا قرائت برآب و نوشانیدن مریض است.