«ایمان به فرشتگان»
خداوند آنان را از نور آفریده و انجام اعمالی را برای آنها سپرده است و بندگانی هستند که در برابر دستورات و اوامر الهی سرپیچی نمیکنند و تعداد آنها بیشتر از ماست و خوف آنها از خداوند و بندگی شان در برابر او بیشتر از خوف و بندگی ماست .امامان بخاری و مسلم روایت میکنند که در آسمان خانهای با نام «بیت المعمور» وجود دارد که در روز هفتاد هزار فرشته وارد شده و سپس از آن خارج میشوند و تا روز قیامت به آن بر نمیگردند. واز ابی داود و طبرانی به سندی صحیح روایت میشود که پیامبر جفرمودهاند: برای من اجازه داده شد تا درباره فرشتهای از حاملان عرش صحبت نمایم که مابین نرمی گوش و گردنش مسیر هفتصد سال بود.
در بین فرشتگان تقسیم کار وجود دارد، به جبرئیل وظیفهی ابلاغ وحی به انبیاء داده شده است و میکائیل، فرشتهی باران و رویاندن است و به اسرافیل نیز وظیفهی دمیدن در شیپور به هنگام برپایی قیامت داده شده است و ملک الموت، فرشتهی قبض روح و مالک، نگهبان جهنم است و بعضی از فرشتگان خداوند وظیفه رسیدگی به جنین در رحم را دارند و بعضیها به حفظ بنی آدم از خطرات مشغولند و بعضی ها، مسئول نوشتن اعمال بنی آدم و بعضیها نیز از مردگان داخل قبر سوال میکنند و غیره.عالم فرشتگان عالمی غیبی است و به آنها ندیده ایمان میآوریم. مخلوقات دیگری نیز که از ما غائبند جن نام دارند که از آتش خلق شدهاند و خداوند آنها را قبل از آفرینش انسان خلق کرده است. و آنها مکلّف و مأمور به عبادت هستند ودر میان آنان کافرو مومن و مطیع و گناهکار یافت میشود و گاهاً بر انسان، دست درازی و تجاوز مینمایند همچنانکه آنان بر انسان، گاهاً ضرر رسان هستند استنجاء (پاکی بعد از رفتن به مستراح) با استخوان و مدفوع حیوانات ضرررساندن به آنان است چون در صحیح مسلم پیامبر جفرمودهاند: با استخوان و مدفوع گاو استنجاء نکنید چون طعام و غذای برادران شما جنیان، هستند.
ودشمنی جن بر انسان نیز، با وسوسه و ترساندن و بیهوش کردن، نمود پیدا میکند، که روش جلوگیری از خطرات آنها با اذکار شرعی به مانند قرائت آیة الکرسی (آیه٢٥٥ سوره بقره) و تعوّذات (سورههای فلق و ناس) و اذکار شرعی ثابت شده از پیامبر جمیباشد اما قربانی کردن با نام و بخاطر آنان برای در امان ماندن از شرّشان از صورتهای شرک محسوب میشود شکی نیست که جن و شیاطین مخلوقاتی ضعیف هستند و کید و حیله آنان نیز ضعیف است، ولی انسان هرگاه بر معصیت و گناهش افزون شود و نظر مساعد به حرام داشته و یا به موسیقی گوش فرا دهد ودر کل، نسبت به دستورات و منهیّات دین اسلام، تعلق خاطر نداشته باشد، ایمانش ضعیف شده وارتباطش با خداوند سست میشود در اینصورت، چون پناهگاهش را از دست داده شیاطین بر او تسلط مییابند، خداوند در این باره میفرماید: ﴿إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ٩٩﴾ [النحل: ٩٩] یعنی، شیطان تسلّطی بر کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکل میکنند، ندارد و تسلط شیاطین برکسانی است که از خداوند اعراض کردهاند.