مقدمه

عبدالله بن زبیرس، شهسوار قریش، اوّلین مولود مسلمانان در مدینه، شیرمرد شجاع، عائذ بیت‌الله و مصلوب کعبه یکی از یاران رسول خداصو از رادمردان غیور صدر اسلام است که تاریخ نام او را با غیرت و ایمان و جان‌فشانی و شجاعت ثبت کرده است. تولّدش خطّ بطلان بر اوهام و خرافات خرافه‌پردازان یهودی و زندگی‌اش سیلی محکمی بر چهره ظالمان و جائران زمان بود.

او که جان خویش را بر طبق اخلاص نهاد و از خلیفه مظلوم عثمان ذی النّورینسو سپس اُمّ‌المؤمنین عایشه صدّیقهل، جانانه دفاع کرد. قائم اللیل و صائم النّهار بود. دوستدار پدر و فرمانبردار مادر بود. به خانه خدا پناه آورد و کعبه را تعمیر کرد. آن رادمردی که تا آخرین نفس های زندگی در مقابل ظلم و جور یزیدیان ایستاد و هرگز تن به ذلّت نداد و هم‌چون حسینس در کربلا، خونش را در کنار خانه خدا برای دفاع از حقّ و حقیقت فدا کرد.