حکایتی از سخا و بخشش طلحهس
حضرت طلحهس تاجری ماهر و ثروتمندی مشهور بود که به سبب زیرکی در معاملات سودهای کلانی به دست می‌آورد. روزی در معامله ای که با «حضرموتی‌ها» انجام داد، سود کلانی معادل هفتصد هزار درهم نصیبش شد. (پولی که هر انسانی از داشتن آن احساس راحتی و آرامش می‌کند، و خوشحال از این که در یک معامله این گونه موفق شده که پول هنگفتی به دست آورد، اما آیا حضرت طلحهس، این دست پروردۀ مکتب رسول الله ج نیز چنین بینشی داشت؟ آیا به خاطر خوشحالی از موفقیت در یک معاملۀ دنیوی خوابش نمی‌برد؟ یا بر عکس...) آری! آن شب، حضرت طلحهس بسیار نگران و مضطرب بود. همسر فداکار و دلسوزش، یعنی «ام کلثوم »ـ دختر حضرت ابوبکرصدیقس ـ وقتی متوجه نگرانی و پریشانی همسرش شد، نزدیک رفته و پرسید: یا ابا محمد! تو را چه شده؟ چرا نگرانی؟ آیا از ما ناخشنودی؟! ما برایت مزاحمت ایجاد کرده‌ایم؟!
حضرت طلحهس جواب داد: نه. (از تو ناخشنود نیستم) تو نمونۀ یک همسر نیکو و مهربان هستی. از اول شب در اندیشه بودم که فردی که این همه ثروت و دارایی در اختیار دارد و آسوده به خواب می‌رود. آیا لحظه ای به پروردگارش فکر می‌کند؟!
همسرش گفت: چه چیزی سبب ناراحتی و نگرانی شما می‌شود؟ مگر از مستحقان و نیازمندان اقربا و دوستان دوری؟!
همین فردا برو و به نیازمندان کمک کن و ثروتت را بین آنها تقسیم کن.
حضرت طلحهس گفت:أحسنت! خداوند تو را مورد آمرزش خویش قرار دهد، واقعاً تو یک همسر نمونه و مؤمن هستی!
صبح آن روز حضرت طلحهس پول را در کیسه هایی ریخته و به سوی نیازمندان مهاجر و انصار به راه افتاد و سودی که به دست آورده بود، بین برادرانش تقسیم کرد و با خوشحالی تمام به منزل برگشت [۱۸].
نقل می‌کنند که مردی نزد حضرت طلحهس آمده و به خاطر قرابت و خویشاوندی تقاضای کمک کرد.
حضرت طلحهس فرمود: از این قرابت و خویشاوندی اطلاعی ندارم، اما من زمینی دارم که ((عثمان بن عفان)) آن را به سیصد هزار درهم از من خریداری کرده است، اگر مایلی زمین را به تو می‌بخشم وگرنه پولش را به تو می‌دهم.
مرد گفت: اگر لطف کنی، پول آن را می‌خواهم.
حضرت طلحهس فوراً پول آن را آماده و به آن مرد بخشید [۱۹]. این هم نمونۀ دیگری از سخاوت و جود حضرت طلحه رضی الله عنه.
حضرت ((جابر بن عبدالله))س یکی از یاران گرانقدر رسول الله ج در مورد سخاوت و بخشش حضرت طلحهس چنین فرموده است:
من هیچ کسی را به مانند طلحه ندیدم که بدون درخواستی از سوی مستمندان و فقرا، پول زیاد و هنگفتی به آنها ببخشد [۲۰].
همچنین در این مورد از حضرت ((سائب بن زید))س نیز منقول است:
من بسیاری از اوقات در سفر و حضر طلحه را همراهی می‌کردم. به راستی کسی را در بخشش پوشاک و طعام و دراهم(جمع درهم)، از او سخاوتمندتر ندیدم [۲۱].
[۱۸] صور من حیاة الصحابة، ص ۴۲۸. [۱۹] طبقات ابن سعد، ج ۳، ص ۲۲۰. [۲۰] رجال حول الرسول، ص ۲۱۹. [۲۱] همان.