افتخارآفرینان غزوات
حضرت طلحه وحضرت زبیربدر تمام غزوات، رسول الله ج را همراهی کردند وبا ایثارگریها جان فشانیهایشان در راه اسلام، برگ‌های زرینی را در تاریخ مبارزات اسلام علیه کفر ثبت کرده‌اند.
کدام تاریخ نگار منصفی است که بتواند از احد بنویسد وصحنه‌های ایثار وگذشت حضرت طلحهس را فراموش نماید.
کدام سیره نگار با انصاف است که که در مورد بدر بنگارد و تصاویر عشق وایثار حضرت زبیرسرا برای خوانندگانش به تصویر نکشد.
آری! حضرت طلحه و حضرت زبیرس هردو در تمامی جنگها حضور داشتند و مردانه در رکاب رسول الله جبرای اعتلای کلمه الله می‌جنگیدند تا جایی که هردو در این صحنه‌های مبارزه مدالهای افتخاری را همچون «طلحه الخیر»، «طلحه الجود»و «فداك أبي وأمي»و «حواری زبیر» از دست رسول الله ج کسب کردند.
امام مسلم در صحیحش در باب فضایل طلحه و زبیربآورده است:
«حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ قَالَ: لَمْ يَبْقَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ جفِى بَعْضِ تِلْكَ الأَيَّامِ الَّتِى قَاتَلَ فِيهِنَّ رَسُولُ اللَّهِ جغَيْرُ طَلْحَةَ وَسَعْدٍ» [۴۶].
در بسیاری از روزهای جنگ که خود رسول الله ج حضور داشتند (به محض اینکه آتش جنگ بالا می‌گرفت) کسی به جز طلحه و سعد در کنار رسول الله ج باقی نمی‌ماند (و همه در گوشه گوشۀ میدان مشغول نبرد بودند).
[۴۶] صحیح مسلم، کتاب فضایل، مشکاة المصابیح تبریزی، ج ۲، کتاب فضائل اصحاب.