مبارز بزرگ نبرد بدر
یکی از روزهای مهم و به یادماندنی صدر اسلام، روز واقعۀ ((بدر)) است. همان روز که جنگ نابرابری در حال وقوع بود و رسول الله ج به همراه ۳۱۳ تن از یاران گرانقدرش می‌بایست در مقابل لشکری که از نظر تجهیزات و آمادگی نظامی بر سپاه رسول الله ج برتری داشت، وارد معرکه شوند.
به راستی بسیار سخت و طاقت فرسا بود، اما رسول الله ج توجهش را از اسباب ظاهری قطع نموده و به مسبب الاسباب روی آورد و از او نصرت و کمک طلب کرد. رسول الله ج با چشمانی پر از اشک و با دلی پر از سوز دست به دعا برداشت و فرمود: بار الها! اگر امروز این مسلمانان را نصرت نفرمایی، چه کسی اسلام را به دیگران برساند؟ اگر اینها امروز قتل عام شوند، اسلام از بین می‌رود....
تعداد مسلمانان در آن وقت فقط همین افرادی بودند که در بدر حضور داشتند به اضافۀ چند نفری که به جاهای دیگری رفته بودند. پروردگار جهانیان دعای پیامبرش را اجابت نمود و با لشکریان خویش لشکر اسلام را در بدر تقویت و یاری کرد:
﴿إِذۡ تَسۡتَغِيثُونَ رَبَّكُمۡ فَٱسۡتَجَابَ لَكُمۡ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلۡفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُرۡدِفِينَ ٩﴾[الأنفال: ۹].
«(ای مؤمنان! به یاد آرید) زمانی را که ( در میدان کارزار بدر از شدت ناراحتی) از پروردگار خود درخواست کمک و یاری نمودید و او درخواست شما را پذیرفت(و گفت:) من شما را با یک هزار فرشته کمک ویاری می‌دهم که این گروه هزار نفری گروه‌های متعدد دیگری را پشت سر دارند».
﴿وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ ١٢٣ إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ ١٢٤﴾[آل عمران: ۱۲۳-۱۲۴].
«و خداوند شما را در (جنگ) بدر پیروز گردانید و حال آنکه (نسبت به کافران) ناچیز (و از ساز و برگ اندکی برخوردار) بودید، پس از خدا بترسید تا شکر (نعمت) او را بتوانید به جا آورید. بدانگاه که تو به مؤمنان می‌گفتی: آیا شما را بسنده نیست که پرودگارتان با سه هزار از فرشتگان فرستاده (از سوی خویش برای آرامش خاطرتان) یاریتان کرد؟»
با این توصیف مختصر، اهمیت جنگ بدر و مقام و منزلت افرادی که در آن شرکت داشتند، ظاهر گشت. خداوند سبحان به سبب اهمیت حضور در چنین معرکه‌ای- که به راستی فقط ایمان قوی و عشق به رسول الله ج بود که آدمی را در آنجا نگه می‌داشت- از تمامی اهل بدر اعلام رضایت نمود و به انها وعدۀ غفران و بخشش و بهشت برین داد.
سپاه اسلام در این جنگ، هفتاد شتر و دو اسب (هفتاد و دو سواره نظام) در اختیار داشت، که به دستور پیامبر ج اسب‌ها را به حضرت زبیرس و حضرت مقدادس واگذار کردند تا این دو مبارز و دلاور راست و چپ لشکر را بپایند.
حضرت زبیرس در این جنگ سرنوشت ساز، رشادت‌ها و جانفشانی هایی را از خود نشان داد که مورد قبول پروردگار جهانیان واقع شد و خداوند ملائکه را با همان شکل و سیمای حضرت زبیرس به میدان جنگ اعزام نمود.
و این مسئله نشانۀ مقبولیت حضرت زبیرس است و یکی از بزرگترین افتخاراتی است که نصیب این بزرگ مرد تاریخ شده است.
ابن اثیر در اسد الغابه می‌نویسد:
«شهيد الزبير بدرا وكان عليه عمـامة صفراء معتجزا بها، فقال النبي صلى الله عليه وسلم: إن الملائكة نزلت يومئذ على سيمـاء الزبير» [۳۳].
حضرت زبیرس در معرکۀ بدر حضور داشت در حالی که عمامه‌ای زرد رنگ را به سرش بسته بود. پیامبر ج فرمود: «به راستی امروز فرشتگان با شکل و سیمای زبیر در این معرکه حاضر شدند».
[۳۳] أسد الغابة، ج ۲، ص ۱۰۴.