مبلغ بدور از تجاذبات دنیاست

داعی مرخصی کاری خصوصی ندارد و دارای مزایا و بهره‌مندیهای شغلی و تخصیصات ویژه نیز نیست.

دعوتگر مسلمان جشن تولدی سراغ ندارد و جشن فارغ‌التحصیلی سالیانه در انتظارش نیست. نه مراسم تودیع و خداحافظی نمادین و به یادماندنی دارد و نه روز استقبال با شکوهی برایش برپا می‌گردد. بلکه همواره و پیوسته چون انبیاء وارسته از تجاذبات دنیا، بدور از شهرت و نام و نمود زندگی می‌نماید. او را در پیاده‌رو می‌یابی، و در مغازه و به همراه اهل پیشه و صاحبان شغل‌های مختلفی همچون نجار، نانوا، بافنده، و بناء، که دعوت خود را متناسب با سلیقه‌ها و طبقات متفاوتی از انسان‌ها از امیر و وزیر گرفته تا پادشاه و رعیت و رنگ‌ها و جنسیت‌های مختلفی چون سیاه و سفید، مرد و زن و بزرگ و کوچک، عرضه می‌دارد.