ویژگیهای یک دعوتگر

مدرک و منشور دعوتش

مدرک و منشور دعوتش

داعی مدرکی فراتر و سندی عالی‌تر و معتبرتر از اسناد رسمی و منشورهای بین‌‌المللی این جهان به همراه دارد.

سند رسمی یک داعی اخلاص در عبادت و اقرار به ربوبیّت و الوهیّت و منشور دعوتش تبیین توحید و اعلان وحدانیت در قول و عمل است:

﴿إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ ٥[الفاتحة: ۵].

به نزد داعی اعتبارنامه و گواهی‌نامه‌ای بس بزرگ و با ارزش‌تر از گواهی‌های امروزی موجود است. اعتبارنامه داعی لشکریان ظفرمند و فاتح خداوندی‌اند [۱۲]:

﴿وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ ١٧٣[الصافات: ۱٧۳].

«و لشکر ما حتما پیروز می‌شوند».

أیها الداعی الذي عَبَدَ اللهَ
طریق النجاة فیک قویم

«ای انسان داعی که بر عبادت خداوند قرار داری، مسیر نجات و کامیابی در برابرت مستقیم و هموار است».

أدعیاء الضلال سحّار فرعون
وأنت العصا وأنت الکلیم

«داعیان گمراهی و بیراهی چون ساحران فرعونند و تو همچون عصای موسایی و خود موسی».

به قول شاعر فارسی:

ای رسول ما تو جادو نیستی
صادقی هم خرقه موسیستی
هست قرآن مر تو را همچون عص
فرها را در کشد چون اژدها
[۱۳] [۱۲] در درگهم زجمع فرشته سیاه بود
عرش مجید جاه مرا آستانه بود
(سنایی غزنوی ـ قصاد ص)
[۱۳] در درگهم زجمع فرشته سیاه بود
عرش مجید جاه مرا آستانه بود
(سنایی غزنوی ـ قصاد ص)