ویژگیهای یک دعوتگر

همدم داعی و عشق او

همدم داعی و عشق او

داعی با داستان‌های «هزار و یک شب»، شب‌نشینی و شب زنده‌داری نمی‌کند. نه با نغمه‌های عاشقانه «ابی نواس» [٧]و همدم است، و نه با کتاب «لیلی و مجنون» کنج خلوت می‌گیرد، و سخنانش نیازی تأیید به «زیر سالم» و سندیت «شمس المعارف» [۸]ندارد.

شب زنده‌داری‌اش با: صحیح بخاری است.

و انس و الفتش با: علماء ربانی (ابن تیمیه، احمد بن حنبل و ...).

خلوت و گوشه‌نشینی‌اش با: ریاض الصالحین.

سخنانش را: یحیی بن معین [٩]محدث تصدیق می‌کند.

و سند صحبت‌هایش به: سفیان ثوری [۱۰]می‌رسد.

هیهات رحلة مسرانا جحافلنا
کما عهدت وعزمات الوری أُنُف

«بعید است سفر شبانه سواران آنگونه که وعده داده محقق شود در حالی که عزم و نیت انسان‌ها بی‌اختیار است».

فی کفك الشهم من حبل الهدی طرف
علی الصراط وفي أرواحنا طرف

«در کف محکم شما ریسمانی از هدایت است که یک طرف آن به راه راست است و طرف دیگر آن به دست انسان‌ها».

مبلغ مسلمان به دوستی با نام‌آوران، و عشق و علاقه به ستارگان فوتبال و بازیگران سینما و تئاتر افتخار نمی‌کند. و از روابط دوستانه با سیاستمداران برجسته و نوابغ فکر و اندیشه و آشنایی با چهره‌های شاخص و برتر به خود نمی‌بالد.

مبلغ مسلمان به عشق و علاقه با نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمدافتخار می‌کند، و از دوستی و محبت با ابوبکر، عمر و عثمان و علی ـ رضوان الله علیهم اجمعین ـ به خود می‌بالد، و دلبستگی خاص و پیوندی ناگسستنی با ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل دارد [۱۱].

داعی الی الله مجذوب خلوتهای عاشقانه و شیفته‌ی داستان‌های والهانه و غرق در ناله‌های فراق و دوری نیست. نه سوز و درد عاشقی سر می‌دهد و نه به دام دلربایان خمار چشم و فریبا روی گرفتار آمده ... .

آه و افسوس داعی از: فرجام تلخ و سرانجام تاریک دوزخیان است.

﴿كُلَّمَآ أُلۡقِيَ فِيهَا فَوۡجٞ سَأَلَهُمۡ خَزَنَتُهَآ[الملک: ۸].

«هر زمان که گروهی بدان انداخته می‌شوند دوزخ بانان از آنان می‌پرسند».

و ناله‌هایشان از: از عذاب بی‌پایان و دردناک گنهکاران.

﴿كُلَّمَا نَضِجَتۡ جُلُودُهُم بَدَّلۡنَٰهُمۡ جُلُودًا غَيۡرَهَا[النساء: ۵۶].

«هر زمان که پوست‌های (بدن) آنان بریان و سوخته شود پوست‌های دیگری به جای آن قرار می‌دهیم».

و سوز و دردش از: افسوس و تحسر زندگی ناکران پیدای دوزخ.

﴿يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ ٢٧[الحاقة: ۲٧].

«ای کاش! پایان بخش عمرم همان مرگ بود و بس!».

[٧] ابی‌نواس: حسن بن هانی شاعر ایرانی الاصل عربی گوی، وی مبتکر تغزلات (غزلیات) در ادب عرب به شمار می‌رود. (فرهنگ فارسی دکتر معین، ص ٩۶ (مترجم). [۸] شمس المعارف: کتابی مملو از مضامین خرافی و طلسم تألیف احمد بن علی البونی، متوفی ۶۲۲ (اینترنت) (مترجم) [٩] یحیی بن معین: حافظ حدیث مشهور. استاد امام بخاری و امام مسلم و امام ابوداود و دیگران. متوفی ۲۳۳ ه‍. ق (دهخدا) [۱۰] سفیان ثوری: وی هم عصر امام ابوحنیفه و امیرالمومنین در حدیث بود. متوفی ۱۶۱ ه‍. ق (همان منبع) [۱۱]
خجسته بزرگان و شاهان من
نیای من و نیکخواهان من
(فردوسی برگزیده متون ادبیات فارسی، ص ۶٩)