دریچه نگاه به زندگی
داعی زندگی را فرصتی برای بدست گرفتن و عهده‌دار شدن مناصب و یا تصاحب قدرت و مقام یا دستیابی به کرسی‌های کابینه و یا انباشتن اموال تجارت و مفتخر شدن به پست سفارت تلقی نمی‌کند.
زندگی از نظر یک دعوتگر لذتی گذرا و مکانی برای بهره‌برداری به حساب نمی‌آید که آن را در سرگرمی و لهو و لعب بگذراند.
مرخصی یک داعی، به سیاحت در کناره‌های رود لوار (فرانسه) و گشتن بر فراز قله‌های هیمالایا و تماشای آبشارهای نیاگارا (کانادا) و مشاهده برج‌های کوالالامپور (مالزی) و شرکت در جشن (عید مادر) و امثال این‌ها، سپری نمی‌شود.
داعی نه در بانک‌های ربوی پس‌انداز و سرمایه‌ای دارد و نه دل مشغولی و دغدغه خاطری از تحولات بازار بورس. نگاه و اهتمامش نه معطوف به بازار طلاست و نه متمرکز در افت و خیز قیمت نفت. بلکه تمامی تفریح و سرگرمی، پس‌انداز و سرمایه و آینده‌ی درخشانش در بهشتی برین و در باغ‌هایی که از زیر آنها نهرهایی جاری است، عینیت و واقعیت می‌یابد.
﴿مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۢ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖ﴾[الرحمن: ۵۴].
«بهشتیان بر فرش‌هایی تکیه می‌زنند و می‌لمند که آسترهای آنها از ابریشم ضخیم است».
﴿تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ ٢٤﴾[المطففین: ۲۴].
«خوشی و خرمی و نشاط نعمت را در چهره‌هایشان خواهی دید».
﴿يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ ٢٥﴾[المطففین: ۲۵].
«به آنان از شراب زلال و خالصی داده می‌شود که دست نخورده و سر بسته است».
﴿كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ ٢٤﴾[الحاقة: ۲۴].
«در برابر کارهایی که در روزگاران گذشته (دنیا) انجام می‌داده‌اید بخورید و بنوشید گوارا باد!».
﴿حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ ٧٢﴾[الرحمن: ۲].
«سیاه چشمانی که هرگز از خیمه بیرون نمی‌روند».
﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَمُلۡكٗا كَبِيرًا ٢٠﴾[الإنسان: ۲۰].
«هنگامی که بنگری، در آنجا نعمت فراوانی و سرزمین فراخی و پادشاهی بزرگی را خواهی دید».