فرموده اول
از ابوسعید بن المعلی سروایت است که: [روزی در حال خواندن نماز بودم که پیامبر جمرا صدا زد و من نیز به او جواب ندادم تا نمازم را کامل خواندم و سپس پیش رسول الله جرفتم، پیامبر جفرمود: دلیل جواب ندادنت چه بود؟ گفتم: ای رسول خدا در حال نماز بودم. پیامبر جفرمود: مگر خداوند بزرگ نمیفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡ﴾ [الأنفال: ۲۴].
«ای کسانی که ایمان آوردهاید چون خدا و رسولش شما را به ایمان دعوت کنند اجابت کنید تا به حیات ابدی رسید».
پس از آن پیامبر ج فرمود: بزرگترین سوره قرآن را قبل از اینکه از مسجد بیرون روی به تو یاد میدهم، سپس دستم را گرفت، پیامبر ج میخواست از مسجد بیرون رود، گفتم: ای رسول خدا تو فرمودی بزرگترین سوره قرآن را به تو یاد میدهم، پیامبر ج فرمودند: بله، ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٢﴾اینها هفت آیه هستند که تکرار کرده میشوند و قرآن بزرگ هستند که به من بخشیده شدهاند] [۷].
[۷] بخاری و غیر او.