الف- خواندن قرآن و خصوصاً سوره فاتحه بر مردگان
۱- خداوند قرآن را برای انسانهای زنده فرستاده تا آنها به قرآن عمل کنند و آن را در زندگیشان بکارگیرند و قرآن را برای مردهها نازل نکرده است. همچنانکه خداوند درباره قرآن میفرماید:
﴿لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٧٠﴾ [يس: ۷۰].
«تا هر که زنده است او را به آیاتش پند دهد و بر کافران – به اتمام حجت – وعده عذاب حتم و لازم گردد».
پیامبر جمیفرماید:
«إِذَا مَاتَ الإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثٍ صَدَقَةٌ جَارِيَةٌ وَعِلْمٌ يُنْتَفَعُ بِهِ وَوَلَدٌ صَالِحٌ يَدْعُو لَهُ» [۷۵]«وقتی انسان میمیرد تمام کار و عملش قطع میشود و فقط از سه طریق به او خیر و ثواب میرسد:
۱- صدقه و خیری که خودش قبل از مرگش کرده و آثارش برای بعد از مرگش نیز ادامه دارد، مثل: ساختن مدرسه، مسجد، پل و غیره.
۲-علمی که بعد از خود بجا گذاشته و آن علم برای اسلام و مسلمین نفع داشته باشد.
۳- فرزند صالحی بعد از خود بجا گذاشته و آن فرزندش برای او دعا کند)».
۲- ابن کثیر در تفسیرش در مورد آیه ﴿وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ٣٩﴾[النجم: ۳۹]. میفرماید: «همچنانکه گناه هیچ کس در نامه اعمال شخص دیگر نوشته نمیشود، در مورد خیر و ثواب نیز چنین است، و خیر و ثواب هیچ کس به دیگری نمیرسد. فقط خیر و ثوابی که انسان قبل از مرگش برای خود بدست آورده در نامه اعمالش ثبت میشود، امام شافعی در تفسیر این آیه میفرماید: که ثواب قرائت قرآن به مرده نمیرسد، چون این عمل از جمله اعمال انجام شده توسط آن مرده نیست پس ثواب آن نیز به او نمیرسد. پیامبر جهیچگاه ثواب قرائت قرآن را به مردهها هدیه نکرده است و اصحاب شو تابعین نیز چنین کاری انجام ندادهاند، و اگر این عمل، پسندیده بود پیامبر جو یارانش شآن را انجام میدادند زیرا آنها از انجام هیچ خیری روی گردان نشدهاند و هر عملی را که خیری در آن بوده انجام دادهاند، وقتی که کاری را انجام ندادهاند و از آنها روایت نشده دلیل بر این است که خیری در انجام آن ندیدهاند. در افعال عبادی ما باید به قرآن و حدیث استناد کنیم و در این بین مجال هیچ گونه قیاس و رأی وجود ندارد. و نمیتوان در تأیید قرائت قرآن بر مرده به قیاس و رأی رجوع کرد. ولی در مورد دعا کردن برای مرده از درگاه خداوند و درخواست آمرزش گناهان مرده از خداوند و همچنین خیر کردن برای مرده از طریق بخشش مال و صدقه دادن برایش در هر دو مورد یاد شده ثواب و دعا به مرده میرسد و خداوند آنها را شامل حال مرده میگرداند، در این باره هم فرمودههای زیادی از طرف خداوند و پیامبر ج در تأیید این مسئله وجود دارند و اجماع علمای اسلام هم بر این مسئله تأکید کرده اند» [۷۶].
۳- بدعت خواندن سوره فاتحه بر مرده آنقدر گسترش یافته و ملکه اذهان شده تا جایی رسیده که روزی زنی در حال گوش دادن به تلویزیون بود، ناگهان صدای قرائت سوره فاتحه را از تلویزیون میشنود و فورا میگوید من این سوره را دوست ندارم، چون با شنیدن آن به یاد مرگ میافتم، زیرا در روز مرگش سوره فاتحه را بر او میخواندند.
۴- خواندن سوره فاتحه بر مرده از طرف پیامبر ج و اصحابش به ثبوت نرسیده است و آنها این کار را هرگز انجام ندادهاند بلکه پیامبر ج بعد از اینکه مرده را بخاک میسپرد، به یارانش میگفت: «اسْتَغْفِرُوا لأَخِيكُمْ وَسَلُوا لَهُ التَّثْبِيتَ فَإِنَّهُ الآنَ يُسْأَلُ» [۷۷]«از خداوند برای برادرتان درخواست آمرزش کنید و برای او تقاضای ثبات و استواری و استقامت از خداوند نمائید چون حالا از او سؤال میشود».
۵- پیامبر جبه یارانش توصیه نکرده وقتی به قبرستان رفتند، بگویند: الفاتحه، و شروع بخواندن سوره فاتحه کنند بلکه به آنها یاد داده که اگر به قبرستان رفتند، بگویند:
«السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الدِّيَارِ مِنْ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ، وَإِنَّا إنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ، نَسْأَلُ اللَّهَ لَنَا وَلَكُمْ الْعَافِيَةَ» [۷۸]«سلام خدا بر شما باد ای مؤمنان اهل این قبرستان، اگر خدا بخواهد ما هم به شما ملحق میشویم و نزدتان خواهیم آمد و درخواست سلامتی و راحتی را برای خودمان و شما از خداوند بزرگ مینمائیم».
بله این حدیث به ما یاد میدهد که برای مردهها دعا کنیم و از خداوند بزرگ برای آنهادرخواست سلامتی و دور بودن از عذاب قبر و عذاب جهنم نمائیم، نه اینکه به مردهها پناه بریم و از آنها طلب و درخواست کنیم و یا سوره فاتحه را برآنها بخوانیم.
۶- خداوند قرآن را نازل کرده تا بر کسی خوانده شود که میتواند به آن عمل کند، در حالی که مردهها نمی توانند به آن عمل کنند.
خداوند میفرماید: ﴿وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ ٣٩﴾[الأنعام: ۳۹]. «و آنانکه آیات خدا را تکذیب کردند کر و گنگ در ظلمات جهل بسر برند و مشیئت الهی هر کس را خواهد گمراه سازد و هر که را خواهد به راه راست هدایت کند».
[۷۵] مسلم. [۷۶] تفسیر ابن کثیر، تفسیر نجم/۳۹. [۷۷] ابوداود و غیر او. [۷۸] مسلم و غیر او.