فوائد فرموده اول
۱- برای پیامبر ج جایز است کسی را که در حال نماز است صدا کند و آن شخص میبایست به محض اینکه خطاب پیامبر ج را شنید دست از نماز سنتش بر میداشت و نزد پیامبر جمیرفت. این مورد فقط خاص پیامبر جو مربوط به زمان حیاتش است، البته در حق مادر نیز صدق میکند، مادر نیز میتواند فرزندش را هنگامی که در حال خواندن نماز سنت است صدا بزند و آن فرزند باید نمازش را قطع کند و جواب مادرش را بدهد.
دلیل این فرموده نیز جریان همان راهبی است که مادرش او را صدا کرد و او چون در حال نماز بود جواب مادرش را نداد سپس مادرش بر علیه او دعا کرد و خداوند نیز دعای مادر را مستجاب کرد، همچنانکه در حدیثی که بخاری و مسلم آوردهاند بدان اشاره شده است.
بغیر از پیامبر ج و مادر انسان کسی دیگری حق ندارد که شخص دیگری را که در حال نماز سنت است مورد خطاب قرار دهد، و بر انسان نمازگذار نیز واجب است که جواب هیچ کسی را در حالی که نماز می خواند، ندهد، مگر در مواردی حساس و آن برای فریادرسی و کمک به شخص دیگری و نجات دادن او از خطری و یا در حال اجبار باشد.
۲- جواب دادن به خطاب پیامبر جطبق آیه ۲۴ سوره انفال واجب است.
۳- حریص و قاطع بودن پیامبر جو رغبت داشتن ایشان بر یاد دادن و پرورش دادن اصحابش ش نسبت به چیزهایی که به آنها سود میرساند. همچنانکه میفرماید: «لأُعَلِّمَنَّكَ أَعْظَمَ سُورَةٍ فِى الْقُرْآنِ» «بزرگترین سوره قرآن را به تو یاد میدهم».
۴- حریص بودن یاران پیامبر جبه فراگیری علم دین و یادآوری کردن نسبت به پیامبر ج از طرف اصحابش شدر مورد آنچه که پیامبر جبه گفتن آن وعده داده بود، هنگامی که ابوسعید بن المعلی گفت: ای پیامبرخدا تو نگفتی که بزرگترین سوره قرآن را به تو یاد میدهم!.
۵- جواب دادن پیامبر ج به اصحابششو وفای بعهد کردن پیامبر ج در مورد پیمانی که به آن صحابی داده بود و ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ﴾را به او یاد داد.
۶- این فرموده دلیلی است بر اینکه سوره فاتحه بزرگترین سوره قرآن است و دارای هفت آیه میباشد که همواره تکرار میشوند -السبع المثانی- و قرآن بزرگ نیز است.