فوائدی در مقصد دوم در بیان احکام طهارت

طهارت و پاکیزگی که در رفع حدث و برداشتن بی‌وضویی و در ازالة نجاست و از میان‌برداشتن پلیدی بکار می‌رود، تنها به آب مطلق این طهارت صحیح می‌شود. آب مطلق: آبی است که بر اصل خلقت خود باشد، مانند آب باران، آب برف، آب تگرگ، آب چاه، آب چشمه، آب دریا، آب رودخانه که به حال خود باشد، نه بکار برده شده باشد که مستعمل باشد، و نه تغیر نموده به چیزی که با آب آمیخته است.

آب مستعمل: مثلاً آبی که در وضو بکار رفته و جمع شده و کمتر از دو قله است، این آب مستعمل است، دوباره با آن وضو گرفته نمی‌شود، و برای از بین‌بردن پلیدی نیز بکار نمی‌رود.

آب متغیر: به مخالط طاهر مثل آب أندک کمتر از دو قله که به اختلاط با زعفران رنگ آن زرد شده باشد که این آب متغیر با زعفران، اگرچه پاک است، برای وضو و از بین‌برن پلیدی بکار نمی‌آید.

آب نجس: آبی است که پلیدی در آن افتاده در حالی که کمتر از دو قله بوده که این آب پلید است، زیرا تغیر نموده به پلیدی. تغیر خواه به مخالط پلید باشد یا طاهر، تغیر رنگ یا بو یا مزة آب است.

الحاصل: آب کمتر از دو قله به مجردافتادن پلیدی در آن پلید می‌شود، خواه آن آب تغیر نماید یا تغیر ننماید. و آب دو قله و بیشتر به افتادن پلیدی در آن پلید نمی‌شود، مگر وقتی که رنگ یا بو یا مزة آن تغییر نماید.

(فائده) آب دو قله: پانصد رطل است که دویست و پنجاه لیتر باشد. و مکعبی که ضلع آن یک گز و ربع باشد یعنی طول و عرض و ارتفاع آن یک گز و ربع باشد، گنجایش دو قله آب دارد.

قله: سبوی آب است که دو مشک و نیم آب بگیرد، و مرد زورمند می‌تواند آن را بردارد.

(ملاحظه) آب دو قله اگر یک لیتر یا دو لیتر کمتر از دویست و پنجاه لیتر باشد دو قله حساب می‌شود.

و مکروه است آبی که در مناطق گرمسیر در ظرف فلزی مثل ضرف مسی در آفتاب گرم شده باشد، بکاربردن آن در بدن برای طهارت و غیره، و گفته اند باعث بیماری برص و پیس است.

* * *