الفوائد الجلیة در شرح المقاصد النوویة

فوائدی در پایان مقاصد و خاتمة کتاب در بیان رسیدن به خدای متعال

فوائدی در پایان مقاصد و خاتمة کتاب در بیان رسیدن به خدای متعال

رسیدن به خدا بدست می‌آید به:

* توبه‌کردن صادقانه از همه محرمات و همه مکروهات.

* طلب علم به قدر حاجت به آن، و علم برای عمل‌کردن به آن است، و به قول سعدی/:

علم هرچند بیشتر خوانی
چون عمل در تو نیست نادانی

* همیشه بر طهارت و باوضوبودن.

* اداکردن نمازهای فرض با جماعت در اول وقت آنها.

* مداومت بر نماز سنت ضحی (که اقل آن دو رکعت و اکثر آن هشت رکعت است).

* مداومت بر شش رکعت نماز میان مغرب و عشا که اقل آن دو رکعت است.

* مداومت بر نماز شب و تهجد.

* ترک‌نکردن هیچگاه نماز وتر.

* روزه‌گرفتن هر دوشنبه و پنجشنبه.

* و روزه‌گرفتن ایام البیض یعنی روزهای سیزده و چهارده و پانزده از هر ما قمری (ایام البیض برای این می‌نامند که شب‌های این سه روز مانند روز روشن هستند).

* روزه‌گرفتن روزهای پراجر و ثواب مانند روزه‌گرفتن روز عرفه و روز عاشورا و تاسوعا، و نه روز اول ماه ذیحجه و شش روز اول ماه شوال از روز دوم به بعد که وصل این شش روز باهم و متصل‌ساختنش به عید فطر بهتر است.

* روزه‌داری ایام السود که بیست و هشتم و بیست و نهم و سی‌ام باشد.

* خواندن قرآن با حضور قلب و فهم معانی آن.

* بسیار استفغارکردن و درود و سلام بر سید الانام صفرستادن.

* مداومت بر ذکرهای وارد از رسول الله صاز جمله آن اذکار است که تفسیر آن در ذیل صفحه نوشته برای فهم معنای آن و لکن باید به لفظ وارد آن که عربی است یاد گرفت و هرروز صبح و شام خوانده شود.