۷- نفاق و كراهيت داشتن از حق:
خداوند در مورد منافقین مىفرماید:
﴿فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا١٠﴾[البقرة: ۱۰].
در دلهاشان مرضی است و خدا نیز بر مرضشان بیافزوده است.
﴿وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ١٤﴾[البقرة: ۱۴].
و چون به مؤمنان میرسند ،میگویند: ایمان آوردهایم و چون با شیطانهای خویش خلوت میکنند ،میگویند: ما با شما هستیم ، ما آنها را مسخره میکنیم. گروههاى منافقین از لا دینان گرفته تا تجددگراها, ملی گراها و امثال شان که کراهیت حق را در دل دارند از بدترین غیبت کنندگان علما هستند زیرا که دلهایشان آلوده, و از حق و اهل آن نفرت دارند. بسیار تأسف خوردم موقعى که در مجلسى از مجالس, یکى از این منافقین زبانش را به غیبت علماء دراز کرده بود, و بعضى از خوبان نیز ناخود آگاه از آنها تقلید, و با آنان هم صدا شدند که همانجا خط بطلان به حرفهایش زده شد. این روزها لادینان در مورد علمائمان حرفهاى زشتى مىزنند که قلم از نوشتنش باز مىایستد که این دلیل تباهى دلها و دشمنى آنان با وارثین پیغمبران و حقى که به همراه دارند میباشد .