پنجم: كسيكه با علما بى ادبى كند, دير يا زود به سزاى خود مى‌رسد
امام ذهبى درشرح حال ابن حزم مى‌گوید: "او کتاب‌هاى زیادى را تألیف کرد و درآن به بحث و نقاش پرداخته و شرح و تفصیل داد و درخطاب با ائمه ادب را رعایت نکرد, بلکه سخن را به درازا کشاند, دشنام داد و نفرین کرد, که بمانند عملش سزا داده شد, بگونه اى که گروهى از أئمه توجهى به کتاب‌هایش نکردند و آن را ترک گفته و نفرت حاصل کردند و در زمان خودش کتاب‌هایش سوزانده شد" واقعیت گواه است به اینکه, آن اشخاصى که علما را دشنام مى‌دهند و نسبت به آن‌ها گستاخى مى‌کنند از چشم عام و خاص مى‌افتند.حافظ ابن رجب مى‌گوید: "کسی که در اوضاع و احوال مردم و تاریخ دنیا سیر کند به داستان آنکه ضد برادرش نقشه کشیده و نقشه‌اش به خودش باز گشته پى خواهد برد, و اینکه آن نقشه سبب نجات و عافیت او شده "یعنى سبب نجات و عافیت کسی که ضدش نقشه کشیده شده بود.