اسم و نسب
در مورد اسم ابوهریرهس قبل از اسلام اختلاف وجود دارد و در این مورد چند قول ذکر شده است.گفته‌اند: اسم او عبدشمس بن صخر بوده و گفته‌اند عبد عمرو بن غنم، و غیر از این همه گفته شده است، همچنان در مورد اسم ایشان بعد از اسلام نیز اختلاف هست که معروف‌ترین قول این است که بعد از اسلام اسم او عبدالرحمن بن صخر بوده است، روایت شده که او گفت: اسم من در دوران جاهلیت عبدشمس بن صخر بود، آنگاه پیامبر ج مرا عبدالرحمن نامید [۴]، اما هر اسمی که داشته ولی کنیه‌اش (ابوهریره) بر اسمش غالب بوده است و ایشان فقط با همین کنیه شناخته می‌شود و وقتی که به صورت مطلق گفته شود او مد نظر قرار می‌گیرد. در مورد این که چرا این کنیه برای او انتخاب شده از او چنین روایت شده که گفت: «من گوسفندان خانواده‌ام را می‌چراندم، گربه کوچکی داشتم، وقتی شب می‌شد آن را در درختی می‌گذاشتم و روزها آن را با خود می‌بردم و با آن بازی می‌کردم، پس از آن مرا اباهریره نامیدند» [۵].
در مورد نسب ابوهریره مؤرخان می‌گویند او از قبیله دوس ازدی یمن است، و ایشان در سال ۵٧ ﻫ و گفته‌اند ۵۸ ﻫ و گفته‌اند ۵٩ ﻫ در سن ٧۸ سالگی درگذشت، امام ذهبی قول اخیر را ضعیف شمرده و امام ابن حجر قول اول را تایید نموده است. ایشان در مدینه درگذشتند و در بقیع به خاک سپرده شدند، عبدالله بن عمر و ابوسعید خدریشاز تشییع‌کنندگان جنازه ایشان بودند [۶].
[۴] مستدرک حاکم: ۳ / ۵۰٧ و الإصابة ابن حجر: ۴ / ۲۰۲ و الإستیعاب ابن عبدالبر، الإصابة: ۴ / ۲۰۵. [۵] ترمذی: ۵ / ۳۵۰ و مستدرک حاکم: ۳ / ۵۰۶. [۶] مستدرک حاکم: ۳ / ۵۰۸، و سیر أعلام النبلاء و ذهبی: ۲ / ۲۶۲ – ۶۲٧ و الإصابة ابن حجر: ۴ / ۲۱۰.