رابعاً: اِخْفَا
مقصود از اِخْفا، پنهان ساختن نون ساکن و تنوین در حرف بعدی است به شکلی که در درجهای بین اظهار و ادغام باشد، به شرط محافظت بر غُنَّه.
این حالت، زمانی است که بعد از نون ساکن و تنوین، یکی از بقیه حروف الفبا، قرار بگیرد که این حروف، پانزده حرف میباشند و آنها را در اول کلمات این بیت میبینیم:
صِفْ ذَاثَنَا کَمْ جَادَ شَخْصٌ قَدْسَمَا
دُمْ طَیِّبًا زِدْ فِی تُقًی ضَعْ ظَالِـمًا
[۱۹]
اکنون به مثالهای اخفا توجه کنید:
أ- مثالهای نون ساکن:
ب- مثالهای تنوین
[۱۹] مقصود این حروف است: ۱- ص ۲- ذ ۳- ث ۴- ک ۵- ج ۶- ش ۷- ق ۸- س ۹- د ۱۰- ط ۱۱- ز ۱۲- ف ۱۳- ت ۱۴- ض ۱۵- ظ.